ഒരു പഴമ ക്കാര്യം
പറഞ്ഞു തുടങ്ങാം.
എണ്പതുകളിൽ ആയിരിക്കണം . തളിക്കുളത്ത്
വടക്കു വശത്തായി NH 17 ൻറെ
കിഴക്ക് ഒരു ബോഗൈൻ
വില്ല മാവിൽ പടർന്ന ഒരു
കൊച്ചു വീടുണ്ടായിരുന്നു ബസ്സിൽ പോകുമ്പോൾ വഴിയിൽ
കാണുന്ന എല്ലാ വീടുകളും പ്രത്യേകിച്ച്
നോക്കാതെ തന്നെ കണ്ണിൽ കയറുമല്ലോ
.
എങ്കിൽ പിന്നീട് എപ്പൊഴും അതു
വഴി പോകുമ്പോൾ നോക്കും
.
എന്റെ അച്ഛാച്ചൻ
പറഞ്ഞ ശ്രീ കൃഷ്ണന്റെ വീട്
.
നിയമ ബിരുദമെടുത്തു പ്രാക്ടീസ് ചെയ്യുന്നതിനുപകരം സ്വാതന്ത്ര
സമരത്തിലിറങ്ങി ഗാന്ധി യെ പിന്തുടര്ന്
പിന്നെ ഗ്രാമത്തിലെ സ്കൂൾ തുടങ്ങി പ്രധാനാധ്യാപകനായി
വിരമിച്ചെങ്കിലും , മക്കൾക്കും അവരുടെ മക്കൾക്കും
ജീവിതം മാതൃകയാക്കണമെന്നു എന്റെ അച്ഛാച്ചൻ എന്നും
കരുതി . പുരയിടം തന്നെ ഫാമും
വർക്ക് ഷോപ്പുമായി .
വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങൾക്ക് അമ്മാമ്മ .
അമ്മാമ്മയുടെ
അത്ര യും അമ്പലങ്ങളിൽ
കയറിയിറങ്ങാൻ ഭർത്താവിന് സമയവും മനസ്സും
ഉണ്ടായിരുന്നില്ല .
ഒരിക്കൽ ഒരൊഴിവു ദിനത്തിൽ അവിടെയെത്തിയപ്പോൾ
അറിഞ്ഞു . അമ്മാമ്മ അവിടെയില്ല .
എവിടെയാണെന്ന്
അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ അറിഞ്ഞു .
"ശ്രീ
കൃഷ്ണന്റെ വീട്ടിലാണ് "
ആദ്യം തമാശ പറഞ്ഞതായിരിക്കും എന്നാണ്
കരുതിയത് .
"എവിടെ
ഗുരുവായൂരോ ?"
"അല്ലാ
, ഇപ്പോ മനുഷ്യരിലും ശ്രീ കൃഷ്ണൻ കയറി
തുടങ്ങി ; ഗുരുവായൂര് ശ്രീ കൃഷ്ണൻ
സംസാരിക്കയില്ലല്ലോ ?"
പിന്നീടാണ്
വിശ ദമായ വിവരം
കിട്ടിയത് .
ശ്രീ കൃഷ്ണൻ പുരുഷനല്ല , സ്ത്രീ
രൂപമാണെന്നു അപ്പോഴറിഞ്ഞു .
എന്തായാലും
വിശ്വസിക്കാൻ ലേശം വിഷമിച്ചു .
"കള്ള
കൃഷ്ണാ , സ്ത്രീ കളുടെ ചേലകൾ
നീ മോഷ്ടിച്ച് വിനോദിച്ചു
എന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട് , എന്തായാലും വയസ്സു ചെന്ന
എന്റെ അമ്മാമ്മയെ പ്പോലെയുള്ളവരെ വിഡ്ഢി
കളാക്കാൻ നീ ഈ
തട്ടാത്തി പെണ്ണിന്റെ മേലെ കയറിയത്
എന്തിനാ ..." ചോദ്യം മനസ്സിൽ കനത്തു
.
പിന്നെ അമ്മാമ്മ സ്വന്തം വീടും
വെടിഞ്ഞു പുതിയ ശ്രീ കൃഷ്ണൻ
താമസിക്കുന്ന കൊച്ചു വീട്ടിലേക്കു നിത്യേന
യാത്രയായി . ആ ബസ്
സ്റ്റൊപ്പിനു ശ്രീകൃഷ്ണൻ പടി എന്ന
പുതിയ പേരും ലഭിച്ചു . പിന്നെ
പ്രമേഹവും മറ്റു അസുഖങ്ങളും അവരെ
പിടി കൂടി. അച്ഛാച്ചൻ
ആദ്യം എതിർത്ത് നിന്നുവോ എന്നറിയില്ല
. ഓരോരുത്തര്കും അവരുടെ വഴി എന്ന്
കണക്കാ ക്കിയിരിക്കണം . പിന്നെ ശ്രീ കൃഷ്ണൻ
മസ്തിഷ്ക പ്രക്ഷാളനം ചെയ്ത് കൈയ്യിലെ
പണവും പണ്ടങ്ങളും അമ്മാമ്മയുടെ കൈയ്യിൽ
നിന്ന് വസൂലാകി . അവസാനം ശ്രീകൃഷ്ണൻ
സ്വന്തം വീട്ടിലേ ക്ക് കയറി
ഭരണവും തുടങ്ങി.. അന്ന് അച്ഛാച്ചൻ
. പറഞ്ഞു . ഈ കളി
ഇവിടെ ഇനി നടപ്പില്ല
.
പിന്നെ എന്തൊക്കെയോ കോലാഹലങ്ങളിൽ ശ്രീ കൃഷ്ണനും സിൽബന്ധി
കളും വിട്ടുപോയി .
അവിടെ ഒരു കിടക്കയിൽ
ആരോഗ്യവും ആര്ജവവും വിട്ട് ഒരു
ജീവ പന്ജരമായി എന്റെ
അമ്മാമ്മയും .
രണ്ടുപേരും
എണ്പതുകളിൽ ഈലോകം
വിട്ടുപോയി .
പക്ഷേ ഇന്നും നിത്യേന അവതാരങ്ങൾ
മുളപൊട്ടുന്നു .
……………..
ഇന്നലെ ഞാൻ കണ്ടു;
വരിയായി നിന്ന ജനങ്ങളുടെ തല
പിടിച്ചു മുത്തം കൊടുത്തു തള്ളി
മാറ്റുന്ന ഈ അവതാരത്തെ
.
പണ്ട് വീട്ടിലെ നാളികേരം വാങ്ങാൻ
വരുന്ന ഔസേപ്പ് ചേട്ടനും ജോണി
ചേട്ടനും പൊതിച്ച തേങ്ങയെടുത്ത് കുലുക്കി
ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട്
എറിയുന്ന അതേ രീതിയിൽ
തന്നെ തിടുക്കത്തിൽ ആലിംഗനവും ഉമ്മയും , ഒരു
യാന്ത്രികമായ ആശിർവാദം . ഇതിനാണോ ഈ
മഹാവര്ഷംഇത്രയും പണവും സമയവും ചിലവാക്കി
പോകുന്നത് .
ഒരു കാര്യം ഇവരോട് ഞാൻ
പറയട്ടെ . എനിക്ക് തോന്നുന്നത് പറയാനുള്ള
സ്വാതന്ത്ര്യം എന്റെ പൂർവികർ സമരം
ചെയ്തു വാങ്ങി തന്നത് കൊണ്ടും
,ഒരു നിയമവും അരുത്
എന്ന് പറയാൻ ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടും
പറയട്ടെ ,
നിങ്ങൾക്ക്
അമ്മേ എന്ന് വിളിക്കാനും വേണമെങ്കിൽ
കാലിൽ പാലോ കഞ്ഞി വെള്ളമോ
ഒഴിക്കാൻ പാകത്തിൽ ഒരു സ്ത്രീ
നിങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ കാണും. ഒരു
തവണ അമ്മേ എന്ന്
വിളിച്ചു ഒന്നു കെട്ടിപ്പിടിച്ചു പുനർന്നോളൂ
.
പുണ്യം കിട്ടിയേക്കും .
ഇനി അവർ ജീവിചിരിപ്പില്ല
എങ്കിൽ ഒരു വൃദ്ധ
മന്ദിരത്തിൽ കയറി നോക്കൂ . അവിടെ
കാണും അനേകം അമ്മമാർ . TV യും
രത്നകിരീടവും മന്ത്രിമാരും അകമ്പടി കരിമ്പൂച്ചകളും ഇല്ലാതെ
.
അത് ഫാഷനബിൾ ആയിരിക്കില്ല .അറിയാം
.
നിർത്തട്ടെ
ഈ പഴം പൂരാണം
.
No comments:
Post a Comment