ഞെട്ടൽ

 ഞെട്ടിക്കുന്നതിൽ നിന്നും ഉണ്ടാവുന്നത്

"ഞെട്ടൽ"(startling) എന്ന പ്രക്രിയ മിക്കവാറും മസ്തിഷ്കത്തിന്റെ വികാസമുള്ള ജീവികൾക്കെല്ലാം ഉള്ള ഒരു പ്രതിഭാസമാണ്.

സസ്യങ്ങളിൽ ഇത് ഉണ്ടോ എന്ന കാര്യം ഇപ്പോഴും തീർച്ചപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല(അത് ഈ പോസ്റ്റിന്റെ പ്രമേയം അല്ല).

പെട്ടെന്നുള്ള, അല്ലെങ്കിൽ ആകസ്മികമായി കിട്ടുന്ന ഒരു സംവേദനം, അത് ശബ്ദമായാലും വെളിച്ചമായാലും, സ്പർശനമായാലും, അത് എന്താണെന്ന് മസ്തിഷ്കത്തിന്റെ വിവിധഭാഗങ്ങളിൽ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന കേന്ദ്രങ്ങൾ വിവേചിച്ച് തീരുമാനമെടുക്കുന്ന മില്ലി സെക്കന്റുകൾക്കു മുൻപുതന്നെ "ഞെട്ടൽ" എന്ന പ്രക്രിയ സംഭവിക്കുന്നു.

പരിണാമത്തിന്റെ വിവിധ വഴികളിൽ ജീവിയുടെ ശരീരത്തിന്റെ മുറിവുകളോ മരണകാരണമാകാവുന്ന ആപത്തുകളോ സ്വാഭാവികമായും നേരിടാനായിരിക്കണം ഞെട്ടൽ എന്ന  സ്വഭാവം ഉടലെടുത്തത് എന്ന് കരുതാവുന്നതാണ്.

ഒരു മനുഷ്യൻ പ്രായം ചെല്ലും തോറും ഞെട്ടലിന്റെ നാടകീയതയിൽനിന്നും ക്രമേണ പുറത്ത് വരുന്നതായി കാണാം.

ഇത് സംഭവിക്കുന്നത് acclimatization എന്ന പരിചയ സമ്പാദനം നേടുന്നതുകൊണ്ടാണ്. 

നവജാത ശിശുക്കൾ ജനിച്ചു വീഴുന്ന സമയത്ത് പരിണാമപ്രക്രിയയുടെ ഭാഗമായി പലതരത്തിലുള്ള "primitive reflexes" കാണിക്കുമെന്നത് ഒരുപക്ഷേ നിങ്ങൾ ശ്രദ്ധിച്ചുകാണും.

 ഉദാഹരണമായി Moro reflex എന്നത് സമാന്തര മായ കിടപ്പിൽ പെട്ടെന്ന് കുട്ടിയുടെ തല നിങ്ങൾ കൈയ്യിൽ വച്ച് ഉയർത്തി പെട്ടന്ന് ആ സപ്പോർട്ട് താഴ്ത്തുകയാണെങ്കിൽ ഇത് കാണാവുന്നതാണ്.

ഉടനെ സംഭവിക്കുന്നത് ഇതാണ്: 

ആ സംഭവത്തിന്റെ ഞെട്ടൽ കൊണ്ട് രണ്ട് കൈകളും അകലുകയും വിരലുകൾ വിടരുകയും പിന്നെ കൈകൾ ആശ്ളേഷംപോലെ അടുത്ത് വരികയും ചെയ്യും.

സുഷുമ്നാ നാഡിയുടെ(spinal cord) വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന കേന്ദ്രങ്ങളിൽ ആണ് ഇതിന്റെ പ്രവർത്തനം നടക്കുന്നത്. മസ്തിഷ്കത്തിന്റെ വളർച്ച പൂർത്തിയാവുന്നതിന്റെ ആദ്യ ഘട്ടങ്ങളിൽ തന്നെ ഇതിനെയെല്ലാം മേലേയുള്ള കേന്ദ്രങ്ങളിൽ നിന്നും നിയന്ത്രിക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ ഇത് അപ്രത്യക്ഷമാകും. 

(എന്നാൽ സെറിബ്രൽ പാൽസി ബാധിച്ച കുട്ടികളിൽ ഇത് നീണ്ട കാലത്തേയ്ക് കാണാം.)

കാഴ്ചയില്ലാത്ത കുട്ടികൾക്ക് അവരുടെ മറ്റ് ഇന്ദ്രിയങ്ങൾ കാഴ്ച യുള്ളവരേക്കാൾ കൂടുതൽ സംവേദന ശക്തി ഉള്ളതായിക്കാണാം. ഉദാഹരണത്തിന് കേൾക്കാനുള്ള ശേഷി.

 അവർ ആദ്യമേ തന്നെ ശബ്ദം മൂലം ഞെട്ടാൻ ഉള്ള സാധ്യത കൂടുതലാണ്.

നേരത്തെ പറഞ്ഞ Moro reflex പെട്ടെന്ന് ഉണ്ടാക്കുന്ന ശബ്ദം കൊണ്ടും പ്രകടമാക്കാവുന്നതാണ്.

പ്രായം ചെന്ന നമ്മളും, പെട്ടെന്ന് വലിയ ശബ്ദം പ്രതീക്ഷിക്കാതെ കേട്ടാൽ ഞെട്ടും. 

എങ്കിലും, മിക്കവാറും ആളുകളും കൈയിൽ ട്രേയും മറ്റും പിടിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അത് തറയിൽ വീഴാതെ ബാലൻസ് ചെയ്യും. 

എല്ലാവർക്കും അത് കഴിഞ്ഞെന്ന് വരില്ല.

ഇത്രയും പരത്തി എഴുതിയത് ഈ പോസ്റ്റിന്റെ മുഖ്യ പ്രമേയമായി പിന്നീട് എഴുതുന്ന മനുഷ്യരിലെ കൗതുകകരമായ ചില അപൂർവ്വം സ്വഭാവ വിശേഷങ്ങൾ പങ്കിടാനാണ്.

Hyperekplexia(ഹൈപ്പർ എക്ളെപ്സിയ)

ഈ ജനിതകരോഗം ബാധിച്ച കുട്ടികൾ ചെറിയ ഒരു സ്റ്റിമുലേഷൻ കിട്ടുമ്പോളേയ്ക്കും ശരീരത്തിലെ പേശികൾ പെട്ടെന്ന് തുടിക്കുന്ന ഒരു പ്രതിഭാസത്തിലേയ്ക്ക് എത്തും. അവരുടെ ശരീര പേശികൾ ലേശം വലിഞ്ഞു മുറുകിയ അവസ്ഥയിൽ ആയിരിയ്ക്കും.

 (സ്പൈനൽ കോർഡിലെ ഗ്ളൈസിൻ റിസപ്റ്ററിൽ ഉള്ള മാറ്റം മൂലമാണ് ഇത് സംഭവിക്കുന്നത്).

ഇനി കൗതുകകരമായ ചില Startling സവിശേഷത ഉള്ള മനുഷ്യരെപ്പറ്റി

**Jumping French Men of Maine**

ഫ്രഞ്ച്‌ കാനേഡിയൻ വംശീയരായ ചില മരംവെട്ടുകാരിലാണ് ഇത് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്. ഇത് ജനിതകമായ ഒരു മാറ്റം ഇവരുടെ മുൻതലമുറയിൽ സംഭവിച്ചതുകൊണ്ടാണെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു.

 ഞെട്ടലുണ്ടായാൽ അവരുടെ ശരീരത്തിന്റെ നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെടുകയും , വീഴുകയും കൈകാൽ പലരീതിയിൽ ചലിക്കുകയും ചെയ്യും. കുറച്ച് സെക്കന്റുകൾ നീണ്ട പ്രക്രിയയാണ് ഇത്.

*Lataah*

ഇത് ഇന്തോനേഷ്യ, ഫിലിപ്പീൻസ്, മലേഷ്യ തുടങ്ങിയ സ്ഥലങ്ങളിൽ നിന്നും റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

ഈ അവസ്ഥയുള്ള ആളുകൾ ഞെട്ടൽ ഉണ്ടായാൽ ഉടൻ നിർത്താതെ ചിരിക്കുകയോ വളരെ വേഗതയിൽ അസംബന്ധമായ സംസാരം നടത്തുകയോ ചെയ്യും. 

(Fainting goats എന്ന പ്രശ്നം ഇതു മൂലമല്ല. അത് ചില പ്രത്യേക ജനുസിൽപ്പെട്ട ആടുകൾ ഞെട്ടൽ മൂലം അവയുടെ ശരീര പേശികൾ സങ്കോചിച്ച് അനങ്ങാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആകുന്നതാണ്. അതിന്റെ കാരണം myotonia ആണ്. യൂ ട്യൂബിൽ അതിന്റെ വീഡിയോകൾ കാണാം)

ഞെട്ടൽ എല്ലാവരും നേരിടുന്ന കാര്യമാണ്.

നാടകീയത ചിലരുടെ സവിശേഷത മാത്രം.

 ~അമേരിക്കൻ വീടുകൾ 04~

ഇത് വാങ്ങിയ വീടുകൾ വിൽക്കാൻ എങ്ങനെ എന്ന് വിവരിയ്കുന്ന ഭാഗമാണ്‌.

നേരത്തെ എഴുതിയ മൂന്നു ഭാഗങ്ങളും ടൈംലൈനിലുണ്ട്(താഴെയുള്ള കമന്റുകൾ കാണുക)

ഇതുവരെ പറഞ്ഞതിൽ നിന്നും കുറേ കാര്യങ്ങൾ വിൽപ്പന നടത്തുമ്പോൾ വ്യത്യാസമുണ്ട്. 

പ്രധാന വ്യത്യാസങ്ങൾ

1. ക്ളോസിങ്ങ് കഴിഞ്ഞാൽ നിങ്ങൾക്ക് ഒരു ചെക്ക് മിക്കവാറും കിട്ടും.

2. "ഒരു തലവേദന ഒഴിഞ്ഞു" എന്ന് നിങ്ങൾ പറയും.

3. നിങ്ങളുടെ ക്രെഡിറ്റ് സ്കോർ ഉയരും(വേറെ വീട് വാങ്ങിയില്ലെങ്കിൽ)

4. ആദ്യമായി നിങ്ങൾ "ഈ മുടിഞ്ഞ കമ്മീഷനാണോ ഈ റിയൽറ്റർ എടുക്കുന്നത്?" എന്ന് പറയും.

പല പുതിയ വീടുകളും സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത് കൊച്ചു സബ് ഡിവിഷനുകളിലാണ്.

ഹോം ഓണേഴ്‌സ് അസോസിയേഷൻ എന്നൊരു സംഘടന അവിടെക്കാണും.  വീടുകളിലെ ഗാർബേജ് കളക്ട് ചെയ്യുന്ന കമ്പനി കളുമായി കരാർ ഉണ്ടാക്കുക, പൊതുവായി ഉപയോഗിക്കാവുന്ന സ്വിമ്മിങ് പൂൾ, പാർട്ടികൾ നടത്താൻ പറ്റുന്ന ക്ളബ് ഹൗസ്, വഴിയോരങ്ങളിൽ പൂച്ചെടികൾ എന്നീ കാര്യങ്ങൾ ക്ക് വേണ്ടി എല്ലാ വീട്ടുകാരും കൊല്ലംതോറും(വലിയ സംഖ്യ ആണെങ്കിൽ മാസംതോറും) വരിസംഖ്യ അടക്കണം.

വീടിന്റെ മുന്നിൽ രാത്രിയിൽ കാർ, RV, ബോട്ട് എന്നിവ പാർക്ക് ചെയ്യരുത്, കോഴി, താറാവ്, പന്നി, ലാമ എന്നിവയെ വളർത്താൻ പാടില്ല, പുല്ല് പത്തിഞ്ചിൽ കൂടുതൽ വളരാൻ പാടില്ല, വീടിന്റെ മുന്നിൽ ഇരുട്ടിയാൽ ലൈറ്റ് കത്തിക്കണം, കടലാസും ചവറും കത്തിക്കരുത് എന്നീ നിബന്ധനകൾ എല്ലായിടത്തും കാണും.

ചില കോണ്ടോമിനിയം അല്ലെങ്കിൽ കോണ്ടോ എന്ന് വിളിക്കുന്ന ചെറിയ ഫ്ളാറ്റുകളുടെ സമുച്ചയത്തിൽ വെള്ളം, ഗാസ് എന്നിവ ഉൾപ്പടേയാണ് വരിസംഖ്യ. അവരുടെ തുകയും കൂടുതലാണ്, നിയമങ്ങളും കർശനമാണ്.

നമ്മൾ വാങ്ങിയ വീട് വാടകയ്ക്ക് വേറൊരാൾക്ക് കൊടുക്കാൻ കഴിയില്ല.

ചിലപ്പോൾ വിൽക്കാൻ ഇടുന്ന വിലയിലും നിയന്ത്രണം ഉണ്ടാകും.

എങ്ങനെ വീട് വിൽക്കും?

പാഠം ഒന്ന്. 

സ്വന്തമായി വീട് വിൽക്കാൻ പറ്റുമെങ്കിലും അത് വളരെയധികം വിഷമം പിടിച്ച വഴിയാണ്.

ആദ്യമായി  വിൽക്കാൻ അറിയാവുന്ന ഒരു ഏജന്റിനെ കണ്ടുപിടിക്കുക.

6%-7% കമ്മീഷൻ ആണ് ഏജന്റുമാർക്ക് കിട്ടുന്നത്.

അതിൽ വാങ്ങുന്ന ആളിന്റെ ഏജന്റിന് പകുതി പോകും. വാങ്ങുന്ന ആളിന്റെ ഏജന്റും നമ്മുടെ ഏജന്റും ഒരാളാണെങ്കിൽ ഡ്യൂവൽ ഏജന്റ് എന്നു പറയും അപ്പോൾ ചില നല്ല മനസ്സുള്ളവർ 5% കമ്മീഷനേ വാങ്ങൂ.

അയാൾ മാർക്കറ്റിൽ എന്ത് വിലയ്ക്ക് ലിസ്റ്റ് ചെയ്യാമെന്ന് പറയും. എന്നാൽ നിങ്ങളാണ് തീരുമാനിക്കേണ്ടത്. യാഥാർത്ഥ്യ ബോധം വേണം. വാങ്ങിയതിലും വില കൂടുതൽ കിട്ടാനുള്ള അത്യാഗ്രഹം മനുഷ്യ സഹജമാണ്. വീട് വിൽക്കുക എന്നതാണ് ഏറ്റവും വലിയ കാര്യം.

ഒരുക്കങ്ങൾ

ക്ളീനിങ്ങ്, ക്ളീനിങ്ങ്, ത്രോ എവേ.

അതാണ് ഏറ്റവും വലിയ കാര്യം.

വീടിന്റെ അകത്തും പുറത്തും അനാവശ്യമായി കൂട്ടിയിട്ടിരിയ്ക്കുന്ന ജങ്ക് എടുത്തു കളയുക. വേണ്ട വിധത്തിൽ പെയിന്റിങ്ങ് ചെയ്യുക. 

ബെഡ് റൂമിലും ലിവിങ് റൂമിലുമുള്ള സൈക്കഡലിക് കളറുകൾ മാറ്റി മൃദുവായ ന്യൂട്രൽ കളറുകൾ അടിക്കുക. ഭിത്തിയിൽ നിറയുന്ന കുടുംബത്തിന്റേയും കരക്കാരുടേയും ഫോട്ടോകൾ എടുത്തു മാറ്റി ആണിയടിച്ച ദ്വാരങ്ങൾ പുട്ടി വച്ച് അടയ്ക്കുക.  

വാർഡ്രോബുകളിലെ തുണികൾ വൃത്തിയായി ഒതുക്കി വയ്ക്കുക.

നിങ്ങളുടെ കളക്ഷൻ ആർക്കും കാണേണ്ട. അവരുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ ഇടാൻ എത്ര സ്ഥലമുണ്ട് എന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ തക്ക നിലയിൽ ക്ളട്ടർ ഒതുക്കാൻ പഠിക്കുക.

മുറികളിൽ അത്യാവശ്യമായ ഫർണിച്ചർ മാത്രം  ഇട്ട് മുറിയുടെ വലിപ്പം ഫീൽ ചെയ്യിപ്പിക്കുക.

ക്രിസ്മസ് കാലമല്ലെങ്കിൽ അതിന്റെ ഭാഗമായ യാതൊരു ഡെക്കറേഷനും വേണ്ട.

ട്രെഡ് മില്ലിൽ തൂങ്ങുന്ന മുഷിഞ്ഞ തുണികളും ട്രെഡ് മില്ലും  കളരിയും പരിചകളും  മടക്കി വയ്ക്കുക. 

മുറി നിറഞ്ഞ ഡൈനിങ് ടേബിൾ മാറ്റി ചെറിയ ടേബിൾ വയ്ക്കുക/ വാങ്ങുക.

പഴയ ലൈറ്റ് ഫിക്ചറുകൾ മാറ്റി ഫ്യൂസായ ബൾബുകൾ എടുത്തുകളയുക. മുറിയ്ക്ക് ചേരാത്ത LED ലൈറ്റുകൾ മാറ്റുക.

ഷെൽഫിൽ പുസ്തകങ്ങൾ അടക്കി വയ്ക്കുക.

ഫ്രിഢ്ജിന്റെ പുറത്ത് ഒട്ടിച്ച മോൺസ്റ്റേഴ്സിന്റെ ക്രയോൺ, ഗ്ളിറ്റർ കലാവിരുതുകൾ മാറ്റി ഫ്രിഡ്ജ് വാങ്ങിയ ദിവസത്തെ പ്പോലെ ആക്കുക.

കേടായ, ഗാർബേജിൽ കളയേണ്ട ലൊട്ടു ലൊടുക്കു സാധനങ്ങളും ഷോ കേസിലെ നിങ്ങളുടെ വാട്ടർഫോർഡ് ക്രിസ്റ്റൽ ആയാലും, ചെവായൂർ ഒളിമ്പിക് മെഡലുകളും, സർട്ടിഫിക്കറ്റും, മാൻ ഓഫ് ദ മാച്ചും, ഗണപതിയും, നടരാജ നൃത്തവും, മമ്മൂട്ടിയുമായുള്ള ഫോട്ടോയും, വിശുദ്ധ പുസ്ത വചനങ്ങളും, അയ്യപ്പനും, വാവരും, ഉണ്ണിയേശുവും, കർത്താവിനേയും എടുത്ത് പാക്ക് ചെയ്യുക.

കാരണം, വാങ്ങാൻ വരുന്നവർക്ക് അത് അവർ ജീവിക്കുമ്പോൾ എങ്ങനെ ആകും എന്ന ധാരണ കൊടുക്കണം. മുറിയിൽ മുഴുവൻ നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലെ ഭാഗങ്ങൾ കാണുമ്പോൾ അവർക്ക് വാങ്ങാൻ താൽപര്യം ഉണ്ടാവില്ല.

പട്ടി, പൂച്ച, ക്ടാങ്ങൾ എന്നിവയെ എപ്പോഴും വൃത്തിയായി സൂക്ഷിക്കുക.

അര മണിക്കൂർ മുന്നറിയിപ്പിൽ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി പ്പോകാൻ തയ്യാറായി നിൽക്കുക.

മേശമേലുള്ള കടലാസുകൾ പുസ്തകങ്ങൾ കത്തുകൾ എന്നിവ കാണാത്ത സ്ഥലത്ത് ഒളിപ്പിച്ചു വയ്ക്കുക.

പുറത്ത് പുല്ല് വെട്ടുക, പുല്ല് പോയ ഭാഗത്ത് റിപ്പയർ ചെയ്യുക. 

പുതിയ പൂച്ചെടികൾ വാങ്ങുക.

ഗാരേജിൽ എല്ലാം ഒതുക്കി തറയിൽ ഓയിൽ ലീക്ക് ഉണ്ടായതും ചളിയും പാടേ നീക്കുക.

 വേണമെങ്കിൽ വീട് ചെറിയ തോതിൽ ഇൻസ്പെക്ഷൻ നടത്തി വേണ്ട റിപ്പയറുകൾ നടത്തുക. 

പുതിയ വിൻഡൊ ട്രീറ്റ്‌മെന്റ് ചെയ്യുക. ഡെക്ക് വീണ്ടും പുതിയ ചായമടിക്കുക.

സ്റ്റേജിങ്ങ്

വീടിന്റെ അകത്ത് പുതിയ ഫർണിച്ചർ, പെയിന്റിങ്ങ്/ആർട്ട് ഡെക്കറേഷൻ എന്നിവ ചെയ്യുന്ന സൂത്രപ്പണിയാണിത്. എല്ലാമുറികളിലും കട്ടിലും ബെഡും പില്ലോ അടക്കം ഗംഭീരമായി ചെയ്യുന്ന കമ്പനികൾ ഉണ്ട്. അത് ചെയ്താൽ "നമ്മുടെ വീടു തന്ന്യാണോ ഇത്?" എന്ന് പറയിക്കാൻ തക്ക ഡീസന്റാക്കിത്തരും.

നമ്മുടെ Ikea യും  ചെവ്വൂര് ഫർണീച്ചറും വച്ചാലും നടക്കാത്ത കാര്യമാണ് അവർ ചെയ്യുന്നത്.

വീട് വിൽപ്പന നടക്കാൻ സ്റ്റേജിങ്ങ് സഹായിക്കും.

10k മുതൽ മേലോട്ട് പോകും അവരുടെ  കത്തിചാർജ്ജ്.

ഒഴിഞ്ഞ മുറികളുള്ള വീടും വിൽക്കാം; എന്നാലും വീടിന്റെ പടങ്ങൾ ലിസ്റ്റിൽ ചേർക്കുമ്പോൾ ഫർണിച്ചർ ഉള്ള ജീവിക്കുന്ന വീടാണ് പലരുടെയും ഇഷ്ടം. 

ഇനി വീട് വിൽക്കാനിടുന്നതിന് മുൻപ് നിങ്ങൾ ഒഴിയേണ്ട സാഹചര്യം (ജോലിമാറ്റം, അസുഖം, മരണം, ഡിവോഴ്സ്) ഉണ്ടാവുന്ന സ്ഥിതിയിൽ സ്റ്റേജിങ്ങ് നല്ലതാണ്.

ഓപ്പൺ ഹൗസ്

വിൽക്കാൻ ഇട്ട വീട്ടിൽ ഒരുദിവസം ആളുകൾക്ക് അപ്പോയിന്റ്മെന്റില്ലാതെ കയറിക്കാണാവുന്ന ഒരു ദിവസമാണിത്.

മിക്കവാറും രണ്ടോ മൂന്നോ മണിക്കൂർ വീക്കെന്റിൽ ആയിരിയ്ക്കും അത്. 

നിങ്ങളുടെ റിയൽറ്റർ ആണ് ഇത് നടത്തുക. നിങ്ങളും കുടുംബവും അവിടെ പാടില്ല എന്നതാണ് അതിന്റെ ഒരു ശരി.

അകത്തേക്ക് കയറുന്ന ക്ളെപ്റ്റോമാനിയാക്കമ്മാർക്ക് സൗകര്യത്തിന് ഒന്നും വയ്ക്കരുത്. വിലപിടിപ്പുള്ളതെല്ലാം പൂട്ടി വയ്ക്കുക.

ഹൗസ് ഷോയിങ്ങ്

നേരത്തെ അപ്പോയിന്റ് മെന്റ് എടുത്ത് റിയൽറ്റർമാരും വാങ്ങാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവരും ഒരു മണിക്കൂർ സമയമെടുത്ത് വരും. അത് ചിലപ്പോൾ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും മാറിയെന്നിരിയ്ക്കും. 

ആ സമയമാകുമ്പോൾ വീട് വൃത്തിയാക്കി എല്ലാ മുറിയിലും ലൈറ്റുമിട്ട് കഴിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും കയ്യിലെടുത്തു വേഗം സ്ഥലം വിട്ടോളണം.

ഫ്രിഡ്ജിൽ കുക്ക് ചെയ്തതും മണം വരുന്നതുമായ ഭക്ഷണം പാത്രത്തിൽ വയ്ക്കരുത്. വളരെ ആവറേജ് ആയി നിറയ്ക്കുക. പന്നിയുടെ തലയും മുട്ടൻ പോത്തും കാലും മീൻതലയും പാടില്ല.

അടുക്കളയിൽ ഗാർബേജിൽ ഒന്നും വയ്ക്കരുത്. നാറുന്ന പാത്രം കഴുകുന്ന സ്പോഞ്ച് അടക്കം. 

അടുക്കള സ്പോട്ട് ഫ്രീ ക്ളീനാവണം. അവിടേയാണ് വീട് വാങ്ങാൻ വരുന്നവർ കൂടുതൽ സമയം ചിലവഴിക്കുന്നത്. ലിവിങ് റൂമിലെ സോഫയില്ല.

 വരുന്നവർ ആരാണ് എന്താണ് എന്നത് ഒളിഞ്ഞു നോക്കാൻ ശ്രമിക്കരുത്.

പിന്നെ ഒരു കാര്യം.

ഇന്ന സമുദായക്കാർ വേണം, വേണ്ട, ഇന്ന രാജ്യക്കാർ പാടില്ല, എന്നോക്കെ ചെയ്യുന്നത് ഡിസ്ക്രിമിനേഷൻ ആണ്. 

അതുകൊണ്ട് തന്നെ വീട് കണ്ടാൽ അതിൽ താമസിക്കുന്നത് ആരാണ് എന്ന യാതൊരു ഊഹവും കൊടുക്കരുത്.

ഉണക്കമീനും, ചക്കയും അച്ചാറും രസവും മൊളകൂഷ്യവും കിംച്ചിയും, സ്റ്റേക്കും അടുക്കളയിൽ ഉണ്ടാക്കുന്നത്  വീട് വിൽക്കാൻ ഇട്ടാൽ ഒഴിവാക്കുക. അതു പോലെ നിങ്ങളുടെ ഫേവറൈറ്റ് പെർഫ്യൂം , കോളോൺ എന്നിവ ബാത്ത്റൂമിൽ അടിക്കാതെ സൂക്ഷിക്കുക.

വീടിന് ഓഫർ കിട്ടിയാൽ ചെയ്യുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഏറെക്കുറെ നേരത്തെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടല്ലോ.

(പോസ്റ്റ് എഡിറ്റ്)

വീട് ഇൻസ്പെക്ഷൻ കഴിഞ്ഞാൽ എന്തൊക്കെ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ അതെല്ലാം റിപ്പയർ ചെയ്യണം(അതിന്റെ രേഖകൾ കാണിക്കണം)

ട്യൂബ് വെല്ലിൽ അനുവദനീയമല്ലാത്ത ഇംപ്യൂരിറ്റികൾ പാടില്ല.

റാഡോൺ അളവ് കുറവായിരിയ്ക്കണം.

ഞാൻ കഴിഞ്ഞ തവണ വീടിന്റെ റൂഫിലെ ചില ടൈൽസ് കുഴപ്പം കണ്ടപ്പോൾ വാങ്ങിക്കുന്നവർക്ക് പുതിയ റൂഫ് ചെയ്തു കൊടുക്കേണ്ടിവന്നു. $18K കയ്യിൽ നിന്നും പോയി.

വീടിന്റെ അകത്തും.പുറത്തും നമ്മളുടേതായ എല്ലാ സാധനങ്ങളും മാറ്റണം.

സിമന്റും പെയിന്റും മരപ്പലകകളും എല്ലാം.

വീട് ക്ളോസിങ്ങ് നടക്കുന്നതിനു മുൻപ് പ്രൊഫഷണൽ ക്ളീനിങ്ങും അവർ ആവശ്യപ്പെട്ടു.

വിറ്റ സമയത്തെ ഏജന്റായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ ആദ്യത്തെ ഏജന്റ്. അയാൾ 6% വാങ്ങി കമ്മീഷൻ വിറ്റ സമയത്ത്.

വീട് മൂന്നാഴ്ചകൊണ്ട് ഓഫർ കിട്ടി. വാങ്ങിയ വില.

അതിന്റെ മുൻപ് ഒരു വീട് വിറ്റത് 3 വർഷം വാടകയ്ക്ക് കൊടുത്തും പിന്നീട് പലപ്പോഴായി 4 വർഷം മാർക്കറ്റിൽ വിൽക്കാതെ കിടന്നും ആയിരുന്നു. 

അവസാനം വാങ്ങിയതിനേക്കാൾ $40 k വില കുറച്ച് ആണ് പോയത്. മാർക്കറ്റിൽ ഇട്ട സമയത്ത് $15K പോലും കുറക്കാൻ താൽപര്യമുണ്ടായില്ല.

അതുകൊണ്ട് പഠിച്ച പാഠം: ചെറിയ മാർക്കറ്റിൽ വീട് വാങ്ങിക്കുമ്പോൾ മിക്കവാറും നഷ്ടമേ പറ്റൂ.

ലാഭം കിട്ടുന്നത് ഒരു ഭാഗ്യം മാത്രം.

/അവസാനിച്ചു/

 തിരകൾ

ഞാൻ തിരയെണ്ണുകയാണ്.

ഇനിയും ഒരു തിര കൂടി.

അവയ്ക്കിടയിലെ പൊങ്ങിത്താഴുന്ന ഭൗർഭാഗ്യത്തിന്റെ ജഡങ്ങൾ...

കത്തിത്തീരാത്ത തുണികൾ പോലെയുള്ള കടങ്ങൾ പൊതിഞ്ഞവ.

അർത്ഥമില്ലാത്ത വാഗ്ദാനങ്ങളുടെ കരിഞ്ഞ പൂക്കളും അവയ്ക്കിടയിൽ ഒഴുകി അടിയുന്നു.

നോവിന്റേയും ഭയപ്പാടിന്റേയും പൂക്കൾ

അവസാനത്തെ അന്നമിടാൻ അവകാശികളില്ലാതെ വിജനമായ തീരം.

ദൂരെ എവിടേയോ പ്രാണവായു നിലയ്ക്കുന്നു

രോദനങ്ങളും വിതുമ്പലുകളും നിലയ്ക്കുന്നില്ല.

ഏതോ കൊട്ടാര വാതിലിലൂടെ 

ഒരു ഷെഹ്നായ് സംഗീതം

പുറത്ത് ചിതകളിലെ പുകയായ്

ഈ തീരത്ത് മൂടൽമഞ്ഞായി ലയിക്കുന്നു.

ശവങ്ങൾ പേറിക്കിതക്കുന്ന തിരകളും ചക്രവാളവും ഭൂമിയുമൊന്നായി

ശ്വാസം മുട്ടുന്ന നീതിനിഷേധമായി.

അമേരിക്കൻ വീടുകൾ 3

 ~അമേരിക്കൻ വീടുകൾ 03~

ഇതിന്റെ മുൻപ് എഴുതിയ ഭാഗങ്ങളുടെ തുടർച്ച

ലോൺ ക്ളോസിങ്ങ്

ഇത് മോർട്ട്ഗേജിന്റെ  എല്ലാ നടപടിക്രമങ്ങളും പൂർത്തിയായി വീടിന്റെ താക്കോൽ കിട്ടുന്ന ദിവസമാണ്.

ഒരു പക്ഷേ നമ്മുടെ ഓഫർ സ്വീകരിക്കുന്ന ദിവസം മുതൽ 30- 45 ദിവസം കഴിഞ്ഞായിരിയ്ക്കും ഇത് സംഭവിക്കുന്നത്. പല വിധ രേഖകൾ അന്വേഷിക്കുകയും അവസാന നിമിഷം നമ്മുടെ ക്രെഡിറ്റ് സ്കോർ വീണ്ടും പരിശോധിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട്.

വീട് വാങ്ങുന്ന ആൾ വീടിന്റെ ഇൻഷൂറൻസ് എടുക്കണം.

ക്ളോസിങ്ങ് നടത്തുന്നത് ക്ളോസിങ്ങ് അറ്റോർണീസ് എന്ന വക്കീലന്മാരോ അവർ ഏർപ്പെടുത്തുന്ന ഏജന്റോ ആയിരിയ്ക്കും. മിക്കവാറും അത് നടക്കുന്നത് ഏതെങ്കിലും ക്ളോസിങ്ങ് ഏജന്റിന്റെ ഓഫീസിൽ വച്ചായിരിയ്ക്കും. 

അവിടെ പറഞ്ഞു വച്ച സമയത്ത് ക്ളോസിങ്ങ് കോസ്റ്റ് എത്രയാണെന്ന് വച്ചാൽ അതിന്റെ ചെക്കും ഡ്രൈവിങ് ലൈസൻസ്, മുതലായ തിരിച്ചറിയൽ രേഖകളുമായി പോകണം.

താമസിക്കാനുള്ള വീടാണ് ഒരു വിവാഹം ചെയ്ത ദമ്പതികൾ വാങ്ങുന്നുവെങ്കിൽ ഭാര്യയും ഭർത്താവും പോകണം. ഒരാളുടെ പേരിൽ മാത്രം വീട് വാങ്ങാൻ കഴിയില്ല, പൈസ ഇടുന്നത് ഒരാളാണെങ്കിലും. 

$300k.  യുടെ വീടിന് 60$k. ആണ് നിങ്ങൾ ലോണിന്റെ ഡെപ്പോസിറ്റ് വയ്കാൻ തീരുമാനിച്ചതെങ്കിലും ക്ളോസിങ്ങ് കോസ്റ്റടക്കം ചിലപ്പോൾ $70 ആയേക്കാം. ഇത് അറിയാതെ കുഴപ്പത്തിൽ ചാടരുത്. 

അതിന്റെ ചെക്കില്ലാതെ ചെന്നാൽ ഓഫർ ഡെപ്പോസിറ്റ് പോകും.

പല വിധ നികുതികളും ഫീസും ലോൺ ക്ളോസിങ്ങിന് ആവശ്യം വരും.

 പലതും ബാങ്ക് നിങ്ങളോട് നേരത്തെ പറഞ്ഞുകാണും.

എങ്കിലും എസ്ക്രോ (escrow)എന്ന കരുതൽ ധനം എന്ന പരിപാടിയുണ്ട്. 

മൂന്നു മുതൽ ആറുമാസത്തെ തദ്ദേശ നികുതികൾ, ഇൻഷുറൻസ്, പതിനഞ്ച് ദിവത്തെ പലിശ മുതലായവ അവർ നേരത്തെ ഈടാക്കും. അതായത് നിങ്ങൾ ലോൺ അടക്കാൻ വൈകിയാലും നികുതികൾ ബാങ്ക് അടക്കണമല്ലോ.

പല സിറ്റികളിലും വലിയ പ്രോപ്പർട്ടി  ടാക്‌സ് ആണ്. ചില സ്ഥലങ്ങളിൽ സ്കൂൾ ടാക്‌സ് വീടിന്റെ നികുതിയുടെ മൂന്നിരട്ടിയാണ്. 

ഇതിൽ വളരെയധികം വ്യത്യാസങ്ങളുണ്ടെന്ന് ഞാൻ മുൻപ് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

ഉദാഹരമായി, കഴിഞ്ഞ തവണ പ്രോപ്പർട്ടി ടാക്‌സ് ആയി 3.5k കൊടുത്ത സ്ഥലത്ത് നിന്നും ഇവിടെ വന്നപ്പോൾ അതിനേക്കാൾ $100k വില കുറഞ്ഞ വീടിന് $20k ആണ് ടാക്‌സ് കൊടുക്കേണ്ടി വന്നത്. 

സ്കൂളിൽ കുട്ടികൾ പഠിക്കുന്നുണ്ടോ എന്നൊന്നും വിഷയമല്ല.

ഇതുകൂടാതെ ബാങ്ക് പല വിധ ചാർജ്ജുകളും  ഈടാക്കും. ക്ളോസിങ്ങ് നടക്കുന്നതിന്റെ ഇരുപത്തിനാലു മണിക്കൂർ മുൻപെങ്കിലും മൂന്ന് നാലു നെടുനീളൻ "truth in lending statement" എന്ന പേജുകൾ നിങ്ങളുടെ അറിവിലേക്കായി ഈമെയിൽ ആയി ക്ളോസിങ്ങ് ഏജന്റ് അയച്ചുതരും.

ക്ളോസിങ്ങ് അറ്റോർണി യുടെ ചുമതലയിൽ പലകാര്യങ്ങളും ഉണ്ട്. 

വാങ്ങിക്കുന്ന പ്രോപ്പർട്ടി യുടെ മേൽ ഏതെങ്കിലും ലീൻ ഉണ്ടോ എന്ന് നോക്കണം. ആർക്കെങ്കിലും പണം കിട്ടാനോ, കേസോ മറ്റ് അവകാശം വാദങ്ങൾ ഉണ്ടോ എന്നുള്ളത് അവർ പരിശോധിക്കണം. ഇനി അവർ പരിശോധിച്ചതിൽ കണ്ടില്ല എന്നത് ഒരു ഒഴിവായി എടുക്കാൻ പറ്റില്ല. അതുമൂലം ഉണ്ടാകുന്ന പ്രശ്നങ്ങൾ തരണം ചെയ്യാനുള്ള ഇൻഷൂറൻസും എടുക്കേണ്ടിവരും.

ക്ളോസിങ്ങ് നടക്കുന്നതിന് മുൻപ് 

Walk in inspection വാങ്ങിക്കുന്നവർക്ക് നടത്താം. അത് നേരത്തെ തീർച്ചപ്പെടുത്തിയ സമയത്തായിരിയ്ക്കും. ആ സമയത്ത് വീടിന്റെ സ്ഥിതിയിൽ പരാതിയുണ്ടെങ്കിൽ നിങ്ങൾ ള ഏജന്റിനോട് പറയും. അത് ശരിയാക്കാതെ ക്ളോസിങ്ങ് നടക്കുകയില്ല.

വാങ്ങുന്ന ആളും വിൽക്കുന്ന ആളും ഒരേ പേപ്പറിൽ ഒപ്പിടേണ്ടതാണെങ്കിലും കഴിഞ്ഞ ഇരുപത് വർഷത്തെ ആറ് വീടുകൾ വാങ്ങിയതിലും വിറ്റതിലും ഒരു തവണ മാത്രമാണ് ഞാൻ എതിർ പാർട്ടിയെ നേരിട്ട് കണ്ടത്. വാങ്ങുന്നവരുടേയും വിൽക്കുന്നവരുടേയും പ്രൈവസി ഏജന്റുമാർ കാത്തുസൂക്ഷിക്കും.

നിങ്ങൾ ക്ളോസിങ്ങ് ദിവസം പോകാൻ കഴിയാത്ത സാഹചര്യത്തിൽ പവർ ഓഫ് അറ്റോർണി ഏജന്റ് ഉൾപ്പെടെ മറ്റൊരാൾക്ക് കൊടുക്കാം.

പലവിധ പേപ്പറുകളിലും ഫോമുകളിലും ഏതാണ്ട് ഇരുപതോളം ഒപ്പുകൾ വയ്ക്കുന്നതോടെ നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം വീട് എന്ന സ്വപ്നം നിങ്ങളുടെ കൈയിൽ ഒരു താക്കോലായി എത്തുന്നു.

അതിന്റെ ഒരാഴ്ച മുമ്പെങ്കിലും നിങ്ങൾ വാട്ടർ അതോറിറ്റി, ഗാസ് കമ്പനി, ഇലക്ട്രിക് കമ്പനി, ഫോൺ, ഇന്റർനെറ്റ് പ്രൊവൈഡർ, കേബിൾ കമ്പനി എന്നിവയെ വിളിച്ചു നിങ്ങളുടെ പേരിൽ ഇന്ന ദിവസം മുതൽ സർവീസ് തുടങ്ങാനുള്ള കാര്യങ്ങൾ ചെയ്തിരിക്കണം.

മുപ്പത് മുതൽ നാൽപത്തിഅഞ്ച് ദിവസം കഴിഞ്ഞാൽ നിങ്ങളുടെ ലോണിന്റെ ആദ്യ ഖഡു അടക്കണം.

ഇനി കയറിത്താമസിക്കാം.

നിങ്ങളുടെ വീടിന്റെ കരാർ ആധാരം (deed) ഒരു മാസത്തിനകം കിട്ടും.

വീട് വിൽക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ പിന്നീട് എഴുതാം.

 ~അമേരിക്കൻ വീടുകൾ 02~

ഇതിന്റെ ഒന്നാം ഭാഗം വായിച്ചവർക്കായി ഈ പോസ്റ്റിൽ വീടുമായി ബന്ധപ്പെട്ട സാമ്പത്തിക വശങ്ങൾ ആണ് എഴുതുന്നത്.

ഒരു വീട് സ്വന്തമാക്കുക എന്നത് വളരെയധികം നാളുകളുടെ സ്വപ്നങ്ങളുടേയും പ്രയത്നത്തിന്റേയും ഫലമാണ് അമേരിക്കയിലെ ഭൂരിഭാഗം ജനങ്ങൾക്കും.

ജീവിതത്തിലെ എറ്റവും വലിയ സാമ്പത്തിക വിനിമയവും അതാണ്. ചിലർക്ക് പൂർവ്വീക സ്വത്തിന്റെ ഭാഗമായി വീട് കിട്ടുമെങ്കിലും അമേരിക്കൻ സമ്പദ്ഘടന യിലെ പ്രധാനമായ ഒന്നാണ് വീട്ടുടമാവസ്ഥയും അതിനോട് ബന്ധപ്പെട്ട വ്യാവസായികസാമ്പത്തിക വശങ്ങളും.

കയറിക്കിടക്കാൻ വീടില്ലാത്ത വളരെയധികം ആളുകൾ അമേരിക്കയിലുണ്ട്. ഇതിൽ ഭൂരിഭാഗം തൊഴിലില്ലാത്തവർ ആണ്. 

വാഹനങ്ങളിലും, ബോട്ടുകളിലും, തെരുവോരത്തും ജീവിക്കുന്നവരുണ്ട്. 

ഗവണ്മെന്റ് നൽകിയ ഫ്ളാറ്റുകളിൽ("പ്രോജക്ട്") താമസിക്കാൻ കഴിയുന്നത് വലിയ പട്ടണങ്ങളുടെ പ്രാന്തപ്രദേശത്ത് ഉള്ളവർക്കാണ്. 

ഹൗസിങ് ലോൺ(മോർട്ട്ഗേജ്) വളരെ കുറഞ്ഞ പലിശയിലാണ് കൊടുക്കുന്നത്. ഇത് ഈ പോസ്റ്റ് എഴുതുന്ന ദിവസം 30 വർഷത്തെ പലിശ നിരക്ക് 3.3%, 15വർഷത്തെ 2.4% എന്നാണ്. 

ഇത് എപ്പോഴും മാറുന്ന സ്ഥിതിയാണ്(കൂടുതൽ പിന്നീട്)

എന്നിട്ടും വളരെയധികം ആളുകൾ വീട് വാടകയ്ക്ക് ആണ് എടുക്കുന്നത്. വലിയ സിറ്റികളിൽ താമസിക്കുന്നവർക്ക് അതായിരിയ്ക്കും എളുപ്പം.

വീട് അന്വേഷണം/റിയൽറ്റർ

അമേരിക്കൻ ഹൗസിങ് മേഖലയിൽ റിയൽറ്റർ എന്നാണ് റിയൽ എസ്റ്റേറ്റ് ബ്രോക്കർ അല്ലെങ്കിൽ വീടിന്റെ ഏജന്റിനെ പറയുന്നത്. അതിൽ വൻ പണക്കാരനായ വാറൻ ബഫെറ്റ് നടത്തുന്ന ബെർക്ക് ഷെയർ ഹാത്തവേ കമ്പനി മുതൽ ഒറ്റയ്ക്ക് പണിയെടുക്കുന്ന മലയാളികൾ വരേയുണ്ട്.

വാങ്ങാൻ വീട് കണ്ടുപിടിക്കാൻ ഇന്നത്തെ ക്കാലത്ത് ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടും ഇല്ല. പല വീടുകളും അതത് സ്ഥലത്ത് ഓഫീസുകളുള്ള റിയൽറ്റർ ആയിരിയ്ക്കും ലിസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നത്.

വീട് വാങ്ങാൻ നമുക്ക് ഏജന്റിന് ഒരു കമ്മീഷനും കൊടുക്കേണ്ടതില്ല. ഒന്ന് ഫോൺ ചെയ്താലോ ഈ മെയിൽ അയച്ചാലോ മിക്കവാറും അവർ വന്നു വീട് തുറന്ന് കാണിക്കും. 

വീട്ടിൽ ആളുകൾ താമസിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അവർക്ക് സൗകര്യമുള്ള സമയത്ത് മാത്രമേ കാണാൻ പറ്റൂ.

വൻ ബജറ്റ്(5M+) വീടാണെങ്കിൽ ചില ഏജന്റുമാർ നമ്മളെ രാജകീയമായി ഫ്രീ ടിക്കറ്റ് , താമസം എന്നിവ പോലും സൗകര്യപ്പെടുത്തും. 

വാങ്ങുന്ന ആളിന്റെ പോക്കറ്റിൽ എത്രമാത്രം ബെഞ്ചമിൻ ഉണ്ടെന്ന് അവർ ആദ്യമേ മനസ്സിലാക്കും. $100k യിൽ താഴെ വിലയുള്ള വീടുകൾ വിൽക്കാൻ നടക്കുന്ന ഏജന്റിൽ നിന്നും രാജകീയ സേവനം പ്രതീക്ഷിക്കരുത്.

റിയൽറ്റർ കമ്പനികളിൽ പ്രമുഖർ റീമാക്സ്, കോൾഡ്വെൽ ബാങ്കർ എന്നിവരാണ്. ഈ കമ്പനികളുടെ ഫ്രാഞ്ചൈസി മിക്കവാറും നഗരങ്ങളിൽ കാണും. ചില ചെറിയ പട്ടണങ്ങളിൽ അവിടുത്തെ പ്രമുഖ റിയൽറ്റർ വൻ കമ്പനികൾ ആയിരിക്കണമെന്നില്ല.

വിൽക്കാൻ ഇട്ടിരിയ്ക്കുന്ന വീടുകൾ മൾട്ടിപ്പിൾ ലിസ്റ്റിങ്ങ്(MLS) സർവീസ് എന്ന ഒരു ഡാറ്റാ ബേസിൽ കയറും. അതുകൊണ്ട് തന്നെ വിൽക്കുന്ന ഏജന്റ് അല്ലാതെ പല കമ്പനികളും(ഓൺലൈൻ അടക്കമുള്ള) അതിന്റെ വിവരങ്ങൾ നൽകും. ഓൺലൈൻ മാത്രമായി നടക്കുന്ന ഒന്നാണ് Zillow എന്ന കമ്പനി. അവരുടെ സെർച്ച് എൻജിൻ ഈ ലോക്കൽ റിയൽറ്റർമാർക്ക് ഒരു കോംപെറ്റീഷൻ ആണെങ്കിലും, വീട് കാണാൻ അത് ലിസ്റ്റ് ചെയ്ത ഏജന്റുമായി ബന്ധപ്പെടേണ്ടതുണ്ട്.

വീട് വിറ്റാൽ മാത്രമേ റിയൽറ്റർക്ക് വരുമാനമുള്ളൂ. അതുകൊണ്ട് തന്നെ വാങ്ങാൻ താൽപര്യം കാണിക്കുന്ന ആളുകളെ അവർ കാത്തിരിയ്ക്കുന്നു.

ഡാളസ്സിലെ HomesUSA എന്ന കമ്പനിയുടെ ഉടമ ബെൻ കാബെല്ലെറോ ആണ് ഏറ്റവും അധികം  വീടുകൾ വിറ്റ ഏജന്റായി ഗിന്നസ് റെക്കോർഡ് തകർക്കുന്നത്. ഒരുദിവസം പതിനഞ്ചിൽ കൂടുതൽ പുതിയ വീടുകളാണ് ഈ പുള്ളി   ടെക്സാസിൽ  വിൽക്കുന്നത്. അതിന്റെ മൊത്തം വില  65 രാജ്യങ്ങളുടെ GDPയേക്കാൾ കൂടുതലാണ്.

എന്നാൽ ഒരു വർഷം ഒരു വീട് മാത്രം വിൽക്കാൻ കഴിഞ്ഞ പാവങ്ങളുമുണ്ട്.

"ലോക്കേഷൻ~ലോക്കേഷൻ അദ്ദാണ്"

ഒരു വീടിന്റെ വിലയും മാർക്കറ്റും തീരുമാനിക്കുന്നതിൽ അതിന്റെ ലോക്കേഷന് വളരെയധികം പ്രാധാന്യമുണ്ട്.

വളരെയധികം വികസനമുള്ള ഒരു കമ്മൂണിറ്റിയിൽ ഉണ്ടാകുന്ന  സാധ്യതകളിൽ    വിദ്യാഭ്യാസ നിരക്ക്, നല്ല പേരെടുത്ത സ്കൂളുകൾ, ആരോഗ്യ സംവിധാനം, കായികവും ഒഴിവുകാല വിനോദങ്ങളുടേയും ലഭ്യത എന്നിവ വീടിന്റെ വിലയും മാർക്കറ്റും തീരുമാനിക്കുന്നു.

വീടിന്റെ വില കുറയ്ക്കുന്ന  പുറമേയുള്ള ചില ഘടകങ്ങൾ കുറ്റ കൃത്യങ്ങളുടെ നിരക്ക്,  മോശം സ്കൂളുകൾ, അൺ എംപ്ളോയ്മെന്റ്, ലോൺ അടക്കാതെ അടച്ചിട്ട പരിസരത്തുള്ള വീടുകൾ, വൃത്തിഹീനമായ പരിസരവും , പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞ റോഡുകൾ, തിരക്ക് പിടിച്ച  ട്രാഫിക്കും, പവർലൈൻ, അടച്ച് പൂട്ടിയതും അല്ലാതേയുമുള്ള ഫാക്ടറികൾ, ജങ്ക് യാർഡ്, റെയിൽവേ ലൈനുകൾ എന്നിവയാണ്.

ചിലപ്പോൾ ആളുകൾ ഇതെല്ലാം കണക്കാക്കാതെ ഫ്ളിപ്പിങ്ങ്/മറിച്ചു വിൽക്കാൻ വേണ്ടി വീടുകൾ ചിലപ്പോൾ വാങ്ങും.

അത് ഒരുവിധത്തിൽ ഗാംബ്ളിങ്ങ് ആണ്.

ആർക്കും വേണ്ടാതെ പൊളിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ചില വീടുകൾ സ്വന്തമായി റിപ്പയർ ചെയ്ത് മോടിയാക്കി വളരെയധികം വിലയ്ക്ക് മാർക്കറ്റിൽ ഇടുന്ന ആളുകൾ HGTV എന്ന ചാനലിലും മറ്റും കണ്ട് പല ചെറുപ്പക്കാരും ഇത് ഒരു സൈഡ് ബിസിനസ് ആക്കിയിട്ടുണ്ട്.

അതിൽ പൈസ പോയി വഴിയാധാരമായ ആളുകളും ഉണ്ട്. 

വീട് വാങ്ങിയത് വാടകയ്ക്ക് കൊടുക്കുന്നത് മുടക്കുമുതലിനേക്കാൾ കുറച്ചു ആദായം ഉണ്ടാക്കാം. എന്നാൽ അത് നഷ്ടത്തിൽ കലാശിച്ച അനുഭവം ഈ പോസ്റ്റ് എഴുതുന്ന ആൾക്കുണ്ട്.

എന്തൊക്കെയാണ് വീടിന്റെ വില കൂട്ടുന്നത്?

നല്ല സ്കൂളുകൾ, വീടുകളുടെ ലഭ്യതയേക്കാൾ കൂടുതലായി മാർക്കറ്റിൽ ധാരാളം ആവശ്യക്കാർ, നല്ല കുറഞ്ഞ പലിശ നിരക്ക്, വീട്ടുപണി സാമഗ്രികളുടെ വില വർദ്ധന, ധാരാളം ജോലി സാധ്യത, പബ്ലിക് ട്രാൻസ്‌പോർട്ട് അടുത്ത് കിട്ടുക,  ലേക്കിനും തീരങ്ങൾക്കും അടുത്ത(വാട്ടർ ഫ്രന്റ് പ്രോപ്പർട്ടി), മനോഹരമായ ഭൂപ്രകൃതി,നല്ല കാലാവസ്ഥ എന്നിവ യാണ് പൊതുവെ.

ഒരു വീടിന്റെ വില, സ്ഥലത്തിന്റെ കിടപ്പ്, വിസ്തീർണ്ണം, പുതിയ കൺസ്ട്രക്ഷൻ, പുതിയ രീതിയിലുള്ള സൗകര്യം ഉള്ള മനോഹരമായ അടുക്കള, ബാത്ത്റൂം എണ്ണവും അതിലെ ജാക്കൂസി, സ്റ്റാന്റ് അപ് ഷവർ മുതലായ സംവിധാനങ്ങൾ, വലിയ സ്വീകരണമുറി, ബെഡ്റൂമുകളുടെ എണ്ണവും അതിന്റെ മനോഹരമായ ട്രേ സീലിങ്ങ്, ഫ്ളോറിങ്ങ് മുതലായവ.

നാട്ടിലെത്തെപ്പോലെ അതി മിനുസമായ ഗ്രാനൈറ്റ്, വിട്രിയസ് ഫ്ളോറിങ്ങ് ഇവിടെ അത്ര ചെയ്യില്ല(സേഫ്റ്റി ആണ് പ്രധാനം)

സ്വിമ്മിങ് പൂൾ, പൂൾ ഹൗസ്, ഗാസീബോ, ചുറ്റുമുള്ള ലാന്റ് സ്കേപ്പിങ്ങ് ചെയ്ത മനോഹരമായ മുൻവശവും പിൻവശവും വീടിന്റെ വില കൂട്ടും. 

ഫയർ പ്ളേസിന്റെ എണ്ണവും, പുറത്തുള്ള ഡെക്കും  പ്രാധാന്യമുള്ള കാര്യങ്ങളാണ്.

അതുപോലെ വാക്കൗട്ട് ഫിനിഷ്ഡ് ബേസ്മെന്റും നന്നായി ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ(ബാർ/"man cave", റിക്രിയേഷൻ റൂം, തീയ്യേറ്റർ etc) വീടിന്റെ വില കൂട്ടും. ഇതിൽ ഏറ്റവും മുടക്കുമുതൽ തിരിച്ചു കിട്ടുന്നത് കിച്ചൻ ആണ്. ഏറ്റവും കുറവ് സ്വിമ്മിങ് പൂളിനും.

വീടിന്റെ കൺസ്ട്രക്ഷൻ ബ്രിക്‌സ്, റോക്ക് എന്നിവ ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ കൂടുതലായിരിയ്ക്കും.

ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞതുപോലെ സാധാരണ ഗതിയിൽ $35/sf ന് ബേസ്മെന്റ് ശരിയാക്കാൻ പറ്റും. എന്നാൽ ബേസ്മെന്റിലേയ്ക്കായി ഹീറ്റിങ്ങ്, AC, ലൈറ്റിങ്, കിച്ചൻ, റിക്രിയേഷൻ റൂം എന്നീ വിവിധ മോടിപിടിപ്പിക്കൽ നടത്തുമ്പോൾ അത് $180 വരെ ഈസിയായി പോകും.

വീടിനൊക്കെ എന്താണ് അവിടെ വില?

എന്ന് പലരും ചോദിച്ചു.

നാട്ടിലേപ്പോലെ തന്നെ.

എന്നാലും $45000 മുതൽ $200000 വരെ ധാരാളം വീടുകൾ കിട്ടും പല സംസ്ഥാനങ്ങളിലും.

ന്യൂയോർക്ക് സിറ്റിയുടെ പ്രാന്തപ്രദേശത്ത് $800,000 കൊടുത്താൽ കിട്ടുന്ന വീടിന് കെന്റക്കിയിൽ $250,000 മതിയാകും.

പക്ഷെ ന്യൂയോർക്കിൽ സ്ഥലംമാറ്റം കിട്ടാത്ത ജോലിയുള്ളവരും കുട്ടികൾ അവിടുത്തെ നല്ല സ്കൂളിൽ പോകുന്നവരും ആണെങ്കിൽ അവർക്ക് ആ വീട് വിൽക്കുക എന്നത് വിദൂരസ്വപ്നമായിരിയ്ക്കും.

അതുപോലെ പ്രകൃതി രമണീയമായ ഹവായിയിൽ  ഒരു മിഡിൽ റേഞ്ച് ($100k salary)ജോലികിട്ടിയ ഒരാളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം മനോഹരമായ വീട് എന്നത് അപ്രാപ്യമായ കാര്യമാണ്.

വൻ സിറ്റികളെ ഒഴിവാക്കിയാൽ  മിഡ് അമേരിക്കൻ നഗരങ്ങളിൽ ഒരു ഏക്കറിൽ മൂന്ന് ബെഡ്റൂം, മൂന്ന് ബാത്ത്റൂം, രണ്ട് കാർ ഇടാവുന്ന ഗാരേജ്, രണ്ട് നിലയും ബേസ്മെന്റും, 2800 sf വീട് നല്ലൊരു കമ്മ്യൂണിറ്റി യിൽ പുതിയ കൺസ്ട്രക്ഷൻ ഏതാണ്ട് $400000 എങ്കിലും ആകും.

ഈ സൈസ് പഴയ വീട് $300,000നും കിട്ടും.

ലോൺ/മോർട്ട്‌ഗേജ്

മൊത്തം വില കൊടുക്കാൻ  സാമ്പത്തിക ആദ്യമായി വേണ്ടത് സ്ഥിര വരുമാനമാണ്.

അതിനായി നിങ്ങൾക്ക് അമേരിക്കൻ ക്രഡിറ്റ് സ്കോർ വേണം. 

പുതുതായി വന്ന അമേരിക്കൻ ഇമിഗ്രന്റിന് ഇത് കിട്ടാൻ പ്രയാസമാണ്. സ്വന്തമായി ഉള്ള അക്കൗണ്ടുകൾ, കെഡിറ്റ് കാർഡുകൾ, മുടങ്ങാതെ ഇവിടുത്തെ ലോൺ തിരിച്ചടച്ച ചരിത്രം, മുടക്കമില്ലാതെ ബില്ലുകൾ അടച്ചത്, സ്ഥിരമായി ബാങ്കിൽ വരുന്ന സമ്പാദ്യം എന്നിവയാണ് സ്കോർ തീരുമാനിക്കുക.

അത് സോഷ്യൽ സെക്യൂരിറ്റി നമ്പർ, അഡ്രസ്സ്, പേരുകൾ എന്നിവ കൊടുത്താൽ മിനിറ്റിനകം കണ്ടുപിടിക്കാൻ കഴിയും.

പലവിധ ബാങ്കുകളും ലോൺ കൊടുക്കും. അതിനു മൂന്നു(ചിപ്പോൾ 6)മാസത്തെ സാലറി സ്ലിപ്പുകൾ, കഴിഞ്ഞ വർഷത്തെ ടാക്‌സ്/വരുമാനവിവരം, എംപ്ളോയ്മെന്റ് സർട്ടിഫിക്കറ്റ് എന്നിവ കൊടുത്താൽ ലോൺ ആവശ്യപ്പെട്ടാലും ഇല്ലെങ്കിലും ബാങ്ക്  ലോൺ ഓഫീസർ ഒരു "പ്രീ ക്വാളിഫിക്കേഷൻ ലെറ്റർ" തരും.

ഉദാഹരണത്തിന് $300K യുടെ വീടിനു നിങ്ങൾ $60k ഡെപ്പോസിറ്റ് വച്ചാൽ മുപ്പത് വർഷത്തെ  ലോണിന് മാസം $1400 എങ്കിലും വേണ്ടിവരും.

നിങ്ങളുടെ മാസത്തെ കയ്യിൽ കിട്ടുന്ന വരുമാനം $1800 ആണെങ്കിൽ നിങ്ങളുടെ ലോൺ പാസ്സാവില്ല. നിങ്ങൾ ലോൺ അടക്കാൻ പറ്റുന്ന ആളാണെന്ന് അവർ നോക്കും.

ഇഷ്ടപ്പെട്ട വീട് കണ്ടെത്തി. ഇനി?

വീട് കാണാൻ പോകുന്നത് നിങ്ങളുടെ ഏജന്റ് വഴിയാണ് അഭികാമ്യം. വീട് വിൽക്കുന്നവരുടെ ഏജന്റിന് ഈ കച്ചവടം എങ്ങനെയെങ്കിലും നടന്നു മാക്സിമം വില കിട്ടണമെന്നേ ആഗ്രഹം കാണൂ. 

അതുകൊണ്ട് "അയ്യോ, എന്തു നല്ല വീട്, നമുക്ക് ഇത് വാങ്ങാം ചേട്ടാ, അമ്മേ" എന്നൊന്നും അയാളുടെ ചെവി/ഹിഡൺ മൈക്ക് എന്നിവയുടെ അടുത്ത് വച്ച്പറയരുത്.

വീടിന്റെ ഇതുവരെ ചെയ്ത റിപ്പയർ, പ്രശ്നങ്ങൾ എന്നിവ എഴുതിയ ചില ഫോമുകൾ വീട്ടിൽ ഉണ്ടായിരിയ്ക്കും. നിങ്ങൾ അത് വായിച്ചു നോക്കണം.

നിങ്ങളുടെ ഏജന്റ് ഈ വീടിന്റെ കുറ്റവും കുറവും (ഈ വീട് വിറ്റാൽ വാങ്ങിയ വില പോലും കിട്ടുമോ എന്നത് പ്രധാനം), ആ പരിസരത്ത് കഴിഞ്ഞ വർഷത്തെ സമാനമായ വീടുകളുടെ വിൽപനയുടെ കണക്കുകൾ, ഈ വീടിന് ഏതാണ്ട് പറയാവുന്ന വില എന്നിവ നിങ്ങളോട്  ചർച്ച ചെയ്യും. 

മിക്കവാറും വളരെയധികം വീടുകൾ മാർക്കറ്റിൽ ഉണ്ടെങ്കിൽ നിങ്ങൾ 15% കുറച്ചായിരിയ്ക്കും നിങ്ങളുടെ ഓഫർ എഴുതുന്നത്. അതിനുള്ള മറുപടി ഉടമ ഒരു ദിവസംകൊണ്ട് പറയണം.

ഇത് മൂന്ന് തരത്തിലാകാം.

1. നിരസിക്കാം.2 കൗണ്ടർ ഓഫർ വേറെ വിലയോടുകൂടി 3. സ്വീകാര്യം.

ഇതിൽ രണ്ടാമത്തെ ഓഫർ ആണെങ്കിലും അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും ഓഫർ-കൗണ്ടർ എന്നിവ നടക്കും. 

മാർക്കറ്റിൽ ധാരാളം ആവശ്യക്കാർ ഉണ്ടെങ്കിൽ വില കുറയാൻ പ്രയാസമാണ്. എങ്കിലും മിക്കവാറും അവർ ചോദിച്ചതിന്റേയും നിങ്ങൾ പറഞ്ഞതിന്റേയും മധ്യത്തിൽ വില ഉറപ്പിക്കും.

ഡെപ്പോസിറ്റ് വയ്കണം. സാധാരണ അയിരമോ രണ്ടായിരമോ മതി. നിങ്ങളുടെ ഏജന്റിന് അത് കൊടുക്കണം. വീടിന്റെ കരാറിൽ നിന്നും നിങ്ങൾ പിൻമാറിയാൽ പൈസ പോകും.

കൺഗ്രാജുലേഷൻസ്. ഇനി?

ഇനിയാണ് പല വിധ പൊല്ലാപ്പുകൾ.

വീട് ഇൻസ്പെക്ഷൻ ചെയ്യാനുള്ള ഏജൻസിയെ കണ്ടുപിടിക്കണം. നിങ്ങളുടെ ഏജന്റ് ചെയ്യും, നിങ്ങൾ അതിന് $500 വരെ കൊടുക്കണം.

റാഡോൺ ടെസ്റ്റിങ് പുറമെ.

 ചിലപ്പോൾ പെസ്റ്റ് കൺട്രോൾ, വേണ്ടിവരും.

അതു കഴിഞ്ഞ് ഇൻസ്പെക്ഷൻ റിപ്പോർട്ട് കിട്ടുമ്പോളാണ് വീട്ടിൽ പലകാര്യങ്ങളും പ്രശ്നമാണെന്ന് അറിയുന്നത്(ഉദാഹരണത്തിന് ബേസ്മെന്റ് ലീക്ക്, ജനലിലെ ഗ്ളാസ് വാക്വം സീൽ പോയി, കിച്ചണിലെ ഗാർബേജ് ഡിസ്പോസർ വർക്ക് ചെയ്യുന്നില്ല, ഫർണസിനടുത്ത ട്രേയിൽ പൊട്ടലുണ്ട്, ആറ്റിക്കിലെ കഴുക്കോലിൽ നനവുകൊണ്ട് പൂപ്പൽ കാണുന്നു, പടിയുടെ ഉയരം കൂടുതലാണ്, പ്രായമുള്ളവർക്ക് പിടിക്കാൻ കൈവരിയില്ല, റൂഫിന്റെ ചില ടൈൽസ് പറന്നുപോയിരിയ്ക്കുന്നു, പുറത്ത് കോൺക്രീറ്റ് പടിയിൽ വിള്ളൽ etc.)

ഈ ലിസ്റ്റ് കാണുമ്പോൾ ആദ്യം തല പൊട്ടിത്തെറിക്കും. പക്ഷേ നിങ്ങളുടെ ഏജന്റ് പറയും, ഇതിൽ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ മൂന്നാഴ്ചയ്ക്കയം ചെയ്തിരിക്കണം എന്ന കണ്ടിൻജൻസി വയ്കാം. അവർ ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ ഈ കരാർ അസാധു.

ബാങ്ക് ലോൺ.

അത്  പലവിധമുണ്ട്

15 year fixed rate, 30 year fixed rate, 5year ARM etc.

കയ്യിൽ കാര്യമായ വരുമാനം ഇല്ലാത്തവർക്ക് 30. ആണ് നല്ലത്, പക്ഷെ അവസാനം പലിശ കൂടുതൽ കൊടുക്കണം. അഞ്ച് വർഷത്തിനകം വിൽക്കാനോ വീണ്ടും റീഫൈനാൻസ് നടത്താനോ ആഗ്രഹം ഉണ്ടെങ്കിൽ ARM എടുക്കാം അഞ്ച് വർഷം കഴിഞ്ഞാൽ പലിശ നിരക്ക് ലീബോർ റേറ്റ് അനുസൃതമായി മാറും. 

ഇരുപത് ശതമാനമെങ്കിലും  ലോണിന്റെ ഡെപ്പോസിറ്റ് വയ്കാൻ പറ്റാത്തവർക്ക് PMI എന്ന മോർട്ട്‌ഗേജ് ഇൻഷൂറൻസിനും പൈസ കൊടുക്കണം. എന്തെങ്കിലും കാരണവശാൽ ലോൺ മുടക്കം വന്നാൽ ബാങ്കിന്റെ ചിലവായ തുക തിരിച്ചു കിട്ടാനാണ് അത്.

വീട് ബാങ്കിന്റെ ഇൻസ്പെക്ഷൻ നടത്തും. അത് ഈ വീടിനു വിറ്റാൽ എത്ര കിട്ടും എന്നറിയാനുള്ള ഇൻസ്പെക്ഷൻ ആണ്. വീടിന്റെ അകത്തുള്ള കാര്യങ്ങൾ നോക്കുമെങ്കിലും ഇത് നേരത്തെ പറഞ്ഞ ഹോം ഇൻസ്പെക്ഷൻ ആയി വ്യത്യാസമുണ്ട്. എന്റെ അനുഭവത്തിൽ വീടിന്റെ ഓഫർ പ്രൈസായിരിക്കും അവർ കാണിക്കുന്നത്. ബാങ്ക് പൊളിയരുത് എന്ന ഉദ്ദേശ്യം മാത്രം.

(തുടരും)

 അമേരിക്കൻ വീടുകൾ 01~

ഇത് മിക്കവാറും രണ്ട് ഭാഗമായി എഴുതിയാലേ തീരൂ.

ഇവിടെ വീട്ടിൽ വരുന്ന പലരോടും പലപ്പോഴും വിശദീകരിച്ചുകൊടുത്തപ്പോൾ അവരുടെ  പതിവു ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ഉത്തരം പറഞ്ഞതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ എഴുതുന്നതാണ് ഇത്.

വാടകയ്ക്ക് വീട് /അപ്പാർട്ട്മെന്റ്(ഫ്ളാറ്റ്)എടുക്കുന്ന കാര്യമല്ല ഇതിലുള്ളത്.

ഈ പോസ്റ്റിന്റെ രണ്ടാം ഭാഗം വീടിന്റെ ലോൺ എടുക്കുന്നത് , വാങ്ങുന്നത്, വില്പന മുതലായ സാമ്പത്തിക കാര്യങ്ങൾ ചർച്ച ചെയ്യാൻ ആണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ട് അതെല്ലാം പോസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നതുവരെ ദയവായി കാത്തിരിയ്ക്കുക.

USA എന്നത് അമേരിക്ക എന്നായിരിയ്ക്കും ഇവിടെ പലപ്പോഴും അതേ അർത്ഥത്തിൽ എഴുതുക. 

വീടുനിർമ്മാണം

ഇവിടെ മരത്തിന്റെ വീടുകളാണ് മിക്കവാറും.

അതുകൊണ്ട് ടൊർണാഡോ എന്ന അമേരിക്കൻ ചുഴലിക്കാറ്റ് നിലത്ത് വന്നാൽ തറമാത്രം അവശേഷിക്കുന്ന വീടുകളിലാണ് തങ്ങൾ താമസിക്കുന്നത് എന്ന ധാരണയില്ലാത്ത ഭൂരിഭാഗം ആളുകളാണ് ഇവിടെയുള്ളത്. എന്നാലും നാട്ടിലത്തെപ്പോലെ മുഴുവൻ കല്ലോ ഇഷ്ടികയോ കോൺക്രീറ്റോ ഉപയോഗിക്കുന്നത് കാണുകയില്ല. വലിയ ഉയരമുള്ള കെട്ടിടങ്ങളിൽ മരത്തിന്റെ പകരമായി സ്റ്റീൽ ഗർഡറുകൾ ആയിരിയ്ക്കും. പക്ഷെ ഒരാൾ തന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ താമസത്തിനായി വീടുവെയ്ക്കുന്നത് മരംകൊണ്ടായിരിയ്ക്കും.

  ചുമരിന് പുറമേ  ആദ്യം പ്ളൈവുഡ്, പിന്നെ ഇഷ്ടിക(brick), സ്റ്റോൺ, സിമന്റ് പരുക്കൻ(stucco) എന്നിവ കാണും. 

അമേരിക്കൻ കാലാവസ്ഥ മധ്യഭാഗം തൊട്ടു വടക്കോട്ട് സമ്മർ മുതൽ അതി ശൈത്യം വരെ ഉണ്ടാവുന്ന തരത്തിലാണ്. 

തെക്കൻ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ ചൂട്, മഴക്കാലം എന്നിവയാണ് മുഖ്യം. വടക്കൻ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ വീടിന്റെ അകത്തുള്ള താപം നഷ്ടപ്പെടാതിരിയ്ക്കാൻ ഭിത്തിക്കിടയിലും തട്ടിന്റെ പുറത്തും വളരെ കട്ടിയിൽ ഇൻസുലേഷൻ ചെയ്തിരിയ്ക്കും.

വീടിന്റെ പുറത്ത് സ്റ്റക്കോ കാണുന്നത് മിക്കവാറും ചൂട് കൂടുതലുള്ള അമേരിക്കൻ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ ആണ്. മറ്റുള്ള സ്ഥലങ്ങളിൽ മരത്തിന്റേയോ, സിന്തറ്റിക് മെറ്റീരിയൽ കൊണ്ടുള്ള പലകകൾ(ഷിങ്കിൾസ്) ആണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്.

ജനലുകൾ മൂന്ന് പാളിയുള്ള ഡബിൾ ഗ്ളേസ് ചില്ലുകൾ ഉള്ളവയാണ്. ഇത് തണുപ്പ് അകത്തേക്ക് കയറാതെ സൂക്ഷിക്കുന്നു.

വീട് പണിയുന്നതിന്റെ ആദ്യമായി ചെയ്യേണ്ട പരിപാടി സിറ്റിയിൽ നിന്നും അതിനുള്ള അനുവാദം വാങ്ങുക എന്നതാണ്.

എല്ലാ സ്ഥലത്തും ഭൂമി വാങ്ങാൻ കിട്ടുമെങ്കിലും വീടുകൾ വയ്ക്കാനും കമേഴ്‌സ്യൽ, കൃഷി ആവശ്യങ്ങൾക്കും പ്രത്യേകമായി ഭൂമി തരംതിരിച്ചിട്ടുണ്ടാകും.

പല തരത്തിലുള്ള പ്ളോട്ടുകൾ കാണാം. 

ചിലത് വിശാലമായി ഒഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ഏക്കർ കണക്കിന് ഭൂമിയായിരിയ്ക്കും. അതിൽ വേണമെങ്കിൽ നിങ്ങൾക്ക് ഫാമോ ഗാരേജോ ഉണ്ടാക്കാം. 

പക്ഷെ പ്രശ്നമെന്തെന്ന് വച്ചാൽ

ചിലപ്പോൾ അങ്ങോട്ട് വൈദ്യുതി കിട്ടാൻ പ്രത്യേക അപേക്ഷ കൊടുക്കണം.

ഗാസ് കണക്ഷൻ കാണുകയില്ല. വലിയ പ്രോപ്പേൻ ടാങ്ക് വാങ്ങാനും ലീസിനും കിട്ടും. തീരുന്നതിനു മുൻപേ ഗാസ് കമ്പനി വന്ന് നിറയ്ക്കും.

പുതുതായി റോഡിനകലെ പണിയുന്ന വീടാണെങ്കിൽ ഒരു കുഴൽ കിണർ വേണ്ടിവരും.

വേസ്റ്റ് വാട്ടറും കക്കൂസ് മാലിന്യവും കളയാൻ സെപ്റ്റിക് ടാങ്ക് ഉണ്ടാക്കണം. അത് രണ്ടോ മൂന്നോ കൊല്ലം കൂടുമ്പോൾ കരാർ കൊടുത്താൽ പമ്പ് ചെയ്തു കൊണ്ട് പോകും.

ഇനി വലിയ വീട് വേണ്ട, വീട് പണിയുന്നതുവരെ മാസങ്ങൾ കാത്തിരിയ്ക്കാൻ പറ്റില്ല എങ്കിൽ ഒരു ചിലവ് കുറഞ്ഞ പരിപാടിയുണ്ട്.

പണ്ട് ട്രെയിലർ എന്ന് വിളിച്ചിരുന്ന മാനുഫാക്ചേഡ് ഹോം. ഇത് മുപ്പതിനായിരം മുതൽ ഒരു ലക്ഷം വരെ ഡോളറിന് കിട്ടും.

താരതമ്യേന പത്തു മുതൽ മുപ്പതു ശതമാനത്തോളം സ്ക്വയർ ഫീറ്റിന് ചിലവ് കുറവായിരിയ്ക്കും.

ഈ തലവേദന ഇല്ലാതെ ഡെവലപ്പ് ചെയ്ത ഹൗസ് പ്ളോട്ടുകൾ കിട്ടും. അത് മിക്കവാറും ചില ബിൽഡേഴ്സ് അനുമതി എല്ലാം എടുത്തു തയ്യാറാക്കിയ സ്ഥലങ്ങളാണ്. അതിൽ മിക്കവാറും അരയേക്കർ മുതൽ ഒന്നേമുക്കാൽ ഏക്കർ വരെ സ്ഥലമുണ്ടായിരിയ്ക്കും. 

സിറ്റിയിൽ നിന്നും വളരെ അകലെ അല്ലെങ്കിൽ സിറ്റിയുടെ വെള്ളം, സീവർ, ഇലക്ട്രിക്, ഗാസ്, ഫോൺ, കേബിൾ, ഇന്റർനെറ്റ് എന്നിവയുടെ കണക്ഷൻ കിട്ടും.

അതിൽ വീട് വയ്കുന്നതിൽ ചില നിബന്ധനകൾ ഉണ്ട്. ചുറ്റുമുള്ള വീടുകളോട് ഒത്തുപോകുന്ന ഡിസൈൻ ആയിരിയ്ക്കണം. നമ്മുടെ വീടാണ് എങ്കിലും, അതിൽ പർണ്ണശാലയോ ഉഗ്രൻ കേരള സ്റ്റൈൽ നാലുകെട്ടോ ഉണ്ടാക്കാൻ പാടില്ല.

നമ്മുടെ വീട് പണിമൂലം അയൽവാസിയുടെ വീടിന്റെ വിലകുറയുകയോ അവർക്ക് മാനസിക വൈഷമ്യമോ ഉണ്ടാകരുത് എന്നതുകൊണ്ട് എല്ലാവരും മിക്കവാറും ഒരു കോന്ത്രമ്പല്ല് ആകാതെ സൂക്ഷിക്കും.

വീട് നിർമ്മിക്കാൻ ആ പ്ളോട്ട് ഡെവലപ്പ് ചെയ്ത ബിൽഡറെ വിളിക്കേണ്ടിവരും. അവരുടെ ഡിസൈൻ അല്ലെങ്കിൽ നമുക്ക് അനുയോജ്യമായ ഢിസൈൻ ഉണ്ടാക്കാം. നമ്മുടെ ഡിസൈൻ അവർ ഉണ്ടാക്കാൻ നിന്നാൽ മിക്കവാറും നമ്മുടെ ചിലവ് കൂടുതലായിരിയ്ക്കും.

വീട് പണിയുടെ പല ഘട്ടങ്ങളിലും ഇൻസ്പെക്ഷൻ നടത്തും. അതിൽ സേഫ്റ്റി ആണ് പ്രധാനമായും നോക്കുന്നത്.

വീടിന്റെ മുഴുവനും പണികഴിഞ്ഞ് സിറ്റി യുടെ ഡ്വെല്ലിങ്ങ് പെർമിറ്റ്‌ കിട്ടിയശേഷമേ കയറിത്താമസിക്കാൻ പറ്റൂ.

ബേസ്മെന്റ്

മിക്കവാറും വെള്ളക്കെട്ട് ഉള്ള(ഫ്ളോറിഡ പോലെ)സ്ഥലങ്ങളിൽ ഒഴിച്ചു മിക്കവാറും സ്ഥലങ്ങളിൽ മണ്ണിന്റെ നിരപ്പിനടിയിൽ ബേസ്മെന്റ് എന്ന സംവിധാനം ഉണ്ടായിരിക്കും. അതിന്റെ വിസ്തീർണം വീടിന്റെ അത്രയോ, അതിൽ കുറവോ ആയിരിയ്ക്കും.

ബേസ്മെന്റ് താമസിക്കാൻ പറ്റുന്ന തരത്തിലുള്ള ബെഡ് റൂം, കിച്ചൻ, ലിവിങ് റൂം ബാത്ത്റൂം, എന്നിവ ആക്കി മാറ്റാം. 

ഏതാണ്ട് സ്ക്വയർ ഫീറ്റിന് മുപ്പത് മുതൽ അമ്പത് ഡോളർ വരെ ഇതിന് ചിലവുവരും. വീടിന്റെ വില മീഡിയൻ റേഞ്ചിൽ 95 മുതൽ 140 ഡോളർ വരെയാണ് സ്ക്വയർ ഫീറ്റിന് ഞങ്ങൾ കൊടുത്തിട്ടുള്ളത്. ഇത് വൻ നഗരങ്ങളിലെ വിലയല്ല.

പലരും വലുതായി ഫിനിഷ് ചെയ്യാതെ സാധനങ്ങൾ സ്റ്റോർ ചെയ്യാൻ മാത്രം ബേസ്മെന്റ്  ഉപയോഗിക്കും.

ഭൂമിയുടെ ചരിവ് ബേസ്മെന്റിന് സഹായകമാണ്. വീട് വയ്ക്കുന്ന ഭൂമി പിന്നിൽ ചരിഞ്ഞു കിടക്കുകയാണെങ്കിൽ ബേസ്മെന്റിൽ നിന്നും സൗകര്യമായി ഡോർ വച്ച് പുറത്തുകടക്കാൻ എളുപ്പമാണ്. അതില്ലാത്ത ബേസ്മെന്റിൽ താമസം(ബെഡ് റൂം) അനുവദിക്കില്ല. അതിനെ മറികടക്കാൻ ഒരു റെഗുലേഷൻ (എമർജൻസി) ഡോർ ചില വീടുകളിൽ കാണാറുണ്ട്.

ഭൂമി നിരപ്പായി കിടക്കുന്നതായാലും അതെല്ലാം കുഴിച്ച് ബേസ്മെന്റ് ഉണ്ടാക്കി ചരിവും കൊടുത്തു വീടുകൾ കോൺട്രാക്ടർമാർ പണിയും. ആദ്യമായി ഉണ്ടാക്കുന്നത് ബേസ്മെന്റ് ആണ്. സിമന്റ് ബ്രിക്‌സ് വച്ച് കോൺക്രീറ്റ് ഇട്ട് അതുണ്ടാക്കും. ഭൂമിക്കടിയിൽ ആയതുകൊണ്ട് വാട്ടർ ലീക്ക് ഉണ്ടാവുന്ന പ്രശ്നമുണ്ട്. അതിനായി തറയുടെ വശങ്ങളിൽ ചെറിയ ചാലുകൾ കാണും.

 അത് സംഗമിക്കുന്ന ഒരു കൊച്ചു കിണർ പോലെ ഒരു ബക്കറ്റ് വ്യാസത്തിൽ ഉണ്ടാക്കിയ കുഴിയിൽ ഒരു ചെറിയ പമ്പ്(sump pump)വച്ചിരിയ്ക്കും. വെള്ളം അതിൽ വരുന്നതിനനുസരിച്ച് നമ്മൾ പോലുമറിയാതെ അത് പുറത്തേക്ക് അടിച്ചുകളയും. 

ഏതെങ്കിലും കാരണവശാൽ വെള്ളം നിറയുകയും പമ്പ് പ്രവർത്തനം ഉണ്ടാകാതിരുന്നാൽ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്ന അലാം അടിക്കും. ഇത് അറിയാത്ത ആളുകളുമുണ്ട്.

മുകളിലുള്ള നിലകൾ

വീടിന്റെ ഫ്രേയിം അടിച്ച് റൂഫ് ഉണ്ടാക്കുന്ന പണി ആഴ്ചകൾ കൊണ്ട് കഴിയും. അതെല്ലാം നേരത്തെ തന്നെ മുറിച്ച് പരുവമാക്കി ട്രക്കുകൾ സ്ഥലത്ത് എത്തിയ്ക്കും.

റൂഫ് ഉണ്ടാക്കുന്നത് ആദ്യം റൂഫിൽ പ്ളൈവുഡ് അടിച്ച് അതിന്റെ മേലെ പ്ളാസ്റ്റിക് ഷീറ്റ് വിരിച്ച് അതിന്റേയും മേലെ റൂഫ് ടൈൽസ് എന്ന ടാറും കൽപ്പൊടിയുംകൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ വളക്കാവുന്ന ഷീറ്റുകൾ ആണികൊണ്ട് ഒന്നിനുമേലേ ഒന്നായി അടിച്ചാണ്.

റൂഫിനും സീലിങ്ങിനും ഇടയിലുള്ള സ്ഥലമാണ് അറ്റിക്ക് സ്പേസ് എന്നു പറയുന്നത്. അതിനകം ഇൻസുലേറ്റ് ചെയ്തിരിയ്ക്കും.

 കൂടാതെ അതിനകത്തെ വായു പുറംതള്ളാൻ ഒരു ഫാനും ഉണ്ടായിരിയ്ക്കും.

ചുമരുകൾ

ചുമരുകൾ ഉണ്ടാക്കുന്നത് ഡ്രൈ വാൾ എന്ന സിമന്റ്‌ കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ ഷീറ്റുകൾ കൊണ്ടാണ്. മുറികൾ തമ്മിലുള്ള ഇടഭിത്തികളിൽ മരത്തിന്റെ പോസ്റ്റുകളിൽ ജിപ്സം, കടലാസിൽ പൊതിഞ്ഞ ബോർഡുകളാണ്  അടിച്ച് ഭിത്തി ഉണ്ടാക്കുന്നത്.

അതിൽ ആണിയടിക്കാൻ എളുപ്പമാണ്. എന്നാൽ ആ ആണി വലിച്ചെടുക്കാനും അതിലേറെ എളുപ്പമാണ്. ചോക്ക് പൊടി പോലെ ഇളകിപ്പോരും.

അതിൽ പെയിന്റ് ചെയ്തോ വാൾപേപ്പർ ഒട്ടിച്ചോ കഴിഞ്ഞാൽ ജോയിന്റ് ഒന്നും കാണില്ല.

എന്നാൽ വീട്ടിൽ വെള്ളം കയറിയാൽ പുറമേയുള്ള കടലാസ് അടർന്നു തുടങ്ങും.

ഹീറ്റിങ്ങ്, കൂളിങ്

 ഭിത്തിക്കത്തുകൂടേയാണ് ഇലക്ട്രിക് വയറുകൾ, പൈപ്പുകൾ എന്നിവ വിതരണം ചെയ്യുന്നത്. അതിനു ശേഷമേ ഡ്രൈ വാൾ തൂക്കുകയുള്ളൂ.

ഇവിടെ 110വോൾട്ട് ആണ്. എങ്കിലും ചില മൈക്രോവേവ്, ക്ളോത്ത് ഡ്രൈയർ എന്നിവയുടെ ഉപയോഗത്തിന് 220വോൾട്ടിന്റെ ലൈനും കാണാം. അതിന്റെ സോക്കറ്റുകൾ വളരെ വലുതും സാധാരണ പ്ളഗ്ഗ് കയറാത്തതുമായിരിയ്ക്കും.

 ഭിത്തിയുടെ അകത്തേക്ക് ഫോം ഇൻസുലേഷൻ പമ്പ് ചെയ്യും, അല്ലെങ്കിൽ ഫൈബർ ഗ്ളാസ്സ് വൂൾ ആയിരിയ്ക്കും ഇൻസുലേഷൻ.

സെന്ട്രൽ AC, ഹീറ്റിങ്ങ് എന്നിവ മിക്കവാറും ബേസ്മെന്റിൽ ആയിരിയ്ക്കും. ഇത് ഗാസിലോ ഇലക്ട്രികിലോ ആണ്. അതിൽ നിന്നും വരുന്ന പൈപ്പുകൾ വലിയ അലൂമിനിയം ഡക്ടുകൾ വഴി സീലിങ്ങിലോ തറയിലോ എത്തും.

ഓയിൽ ഹീറ്റിങ്ങ്, വാട്ടർ ഹീറ്റിങ്ങ് എന്നിവ പഴയ ബിൽഡിങ്ങുകളിലും വീടുകളിലും കാണും. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ മിക്കവാറും ഫോഴ്സ്ഡ് എയർ എന്ന പരിപാടിയാണ്.

യൂട്ടിലിറ്റി റൂം എന്ന പേരിട്ടു വേറിട്ട മുറിയിലും ഇവയുടെ എക്വിപ്മെന്റ് കാണാം. അതുകൂടാതെ വലിയ വാട്ടർ ഹീറ്റർ ടാങ്ക്, വെള്ളം മൃദുവാക്കാനുള്ള ഉപ്പിടുന്ന വാട്ടർ സോഫ്റ്റ്നർ എന്നിവയും അവിടെ കാണും.

ചിലവീടുകളിൽ ബേസ്മെന്റിൽ നാലുഭാഗവും കോൺക്രീറ്റ് കൊണ്ട് തിരിച്ച ഒരു മുറി കാണും.

ടൊർണാഡോ ഷെൽറ്റർ ആണത്. ടോർണാഡോ വരുന്നതിന്റെ മുന്നറിയിപ്പ് അഞ്ചോ പത്തോ മിനിറ്റിൽ താഴേയേ ലഭിക്കൂ. വാണിങ്ങ് കിട്ടിയാൽ ഉടനെ അതിനകത്ത് പോയി ഇരുന്നാൽ വീട് പോയാലും ജീവൻ രക്ഷിക്കാം.

ഫ്ളോർ

തറ മരംകൊണ്ടുള്ള ബോർഡുകളാണ്.

മരംകൊണ്ടുള്ള  ആ ഫ്ളോറിൽ സിമന്റ് തേച്ച് ടൈൽസ് വിരിയ്ക്കും.

ഇനി കാർപറ്റ് ആണെങ്കിൽ അതും, വൂഡൻ ഫ്ളോർ ആണെങ്കിൽ അതും ഒരു ദിവസംകൊണ്ട് രണ്ട് മുറിയോളം  പണിക്കാർ ഫിനിഷ് ചെയ്യും.

നാട്ടിലെപ്പോലെ വിട്രിയസ് ടൈൽസ് ഇവിടെ ഫാഷനല്ല.

ബാത്ത് റൂമുകളിൽ ടൈൽസ് ആണ് തറയിൽ. നാട്ടിലെപ്പോലെ വെള്ളം കെട്ടി നിൽക്കുന്ന സമ്പ്രദായം ഇല്ല. വെള്ളം തറയിൽ വീണാൽ ഉടനെ അത് തുടച്ചു നീക്കുന്നത് ഇവിടുത്തെ രീതിയാണ്. ആളുകൾ വഴുതി വീഴാതിരിക്കാൻ എല്ലാവരും ശ്രദ്ധിക്കും. അതുപോലെ തറയ്ക്കടിയിൽ മരമാണെന്നും ഓർക്കണം.

റാഡോൺ മിറ്റിഗേഷൻ

പല സംസ്ഥാനങ്ങളിലും ഭൂമിയിൽ നിന്നും, പാറയിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് വരുന്ന റേഡിയോ ആക്ടീവതയുള്ള കുലീന വാതകമായ റാഡോൺ വളരെയധികം നിർമാർജനം ചെയ്യുന്നതിന് നിയമങ്ങൾ നടപ്പിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്. വീടിന്റെ വാതിലും ജനലുകളും അടച്ച് ബേസ്മെന്റിൽ റാഡോൺ ഒരു ദിവസം മുഴുവനും അളക്കുന്ന ഉപകരണം വയ്ക്കും. EPA നിർദ്ദേശിച്ച അളവിലും കൂടരുത്. ശ്വാസകോശത്തെ ബാധിക്കുന്ന കാൻസർ ഉണ്ടാക്കുന്നതിൽ ഒരു പ്രധാന കാരണം അന്തരീക്ഷത്തിലെ റാഡോൺ ആണ്.

വീടിന്റെ ബേസ്മെന്റിൽ ഇത് പുറത്തേയ്ക്ക് പമ്പ് ചെയ്യുന്ന സംവിധാനം ഉണ്ടായിരിയ്ക്കും.

(അടുത്ത ഭാഗത്തിൽ വീട് വാങ്ങുന്നതും വിൽക്കുന്നതും മറ്റും)

തുടരും

മുഖം നഷ്ടപ്പെട്ടവർ

  

 പെനാംഗ് ബിസ്ട്രോ  റെസ്റ്റോറന്റിൽ വൈകുന്നേരം ഭക്ഷണം കഴിച്ച്  പടികൾ ഇറങ്ങുമ്പോൾ ആണ് ശ്രദ്ധിച്ചത്.

പരിചിതമായ മുഖം.

നരകയറിയ ഗോട്ടീയും കട്ടിയുള്ള കറുത്ത ചതുരൻ ഫ്രേമിട്ട കണ്ണടയുടെ മുകളിലുള്ള തിളങ്ങുന്ന നെറ്റിയും.

മാത്തൻ?

അതെ മാത്യൂസിന്റെ ഛായയുണ്ട്.

ഒരു നിമിഷം ചിന്തിച്ചു, "ചോദിച്ചാലോ?"

സാധാരണ ആരേയും അങ്ങോട്ട്  കേറി പരിചയപ്പെടുത്താൻ മിനക്കെടാറില്ല.

ഭാര്യും മകളും പുറത്ത് ഏതോ കടയുടെ വിൻഡോ ഷോപ്പിങ് നടത്തുന്നു.

തിരിച്ചു പടികൾ കയറി,

" എക്സ്ക്യൂസ് മീ, ആർ യൂ മാത്യൂസ്?"

അയാളുടെ മുഖം ഒന്ന് പരിഭ്രമിച്ചു, പിന്നെ പുഞ്ചിരി വന്നു.

"ഡാ.. നീയിവിടെ?"

"അയ്യോ.. ഇതാരാ! ഡോക്ടറോ?"

"ഞാൻ ഒരു കോൺഫറൻസിനു വന്നതാണ്. രണ്ട് ദിവസം ഇവിടെയുണ്ട്. നീയിവിടെയാണെന്ന് അറിഞ്ഞില്ല. പിന്നെ എന്തൊക്കെ?"

മാത്തൻ  നോർത്ത് കരോലിനയിലെ  ഷാർലെറ്റിൽ ചേസ് ബാങ്കിൽ ജോലിയാണ്. ഞാൻ അവനെ കോളേജിൽ വച്ച് പരിചയമുണ്ടായിരുന്നു. പിന്നീട് ഒരിക്കൽ ഗൾഫിലും വീണ്ടും കണ്ടുമുട്ടി.

 അവന്റെ അനിയൻ ഗൾഫിൽ വച്ച് എനിക്ക് ഫ്ളാറ്റ് കണ്ടുപിടിക്കാൻ സഹായിച്ചിട്ടുണ്ട്. അന്ന് ഒറ്റാൻ തടിയായിരുന്നു.  ഫുജൈറയിൽ ഗ്രേ മക്കൻസിയിലുണ്ടായിരുന്നു. പിന്നീട് ഏതോ അമേരിക്കൻ കമ്പനി കുവൈറ്റിലെ അമേരിക്കൻ ഡിഫൻസിന്റെ ഫുഡ് സപ്ളൈ  ചെയ്യുന്ന കോൺട്രാക്റ്റ് അവനു കൊടുത്തു. ദുബായിൽ ഇന്റർകോണ്ടിനെന്റലിൽ നിന്നും വിളിച്ചു ഒരുദിവസം ഞാനുമായി കുറേനേരം സംസാരിച്ചു.

"അല്ലാ, അവനെവിടെയാണിപ്പോൾ?"

"ഇവിടെയുണ്ട്. ആ കാര്യത്തിനായിട്ടാണ് ഞാൻ വന്നത്. ആകെ പ്രശ്നങ്ങളാണ്. ഒരു പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല. നിന്നെക്കണ്ടത് നന്നായി."

"എന്താണ് പ്രശ്നം?"

"കുറേ പറയാനുണ്ട്. ഇന്ന് ഫ്രീയാണോ?"

"ഫ്രീ ആക്കാം. നീ പറ"

മാത്തനെ ഭാര്യയ്ക്കും മകൾക്കും പരിചയപ്പെടുത്തി.

"ഇവിടെയാണോ ജോലി?"

"അല്ല, ഒരു ബിസിനസ് ടൂറാണ്"

ഞാൻ മാത്തനെ നോക്കി. അവൻ എന്താണ് മറച്ചു പിടിക്കുന്നത്?

മാത്തൻ ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ടില്ല. അതു കഴിഞ്ഞ് ഹോട്ടലിൽ വന്നാൽ സംസാരിക്കാൻ പറ്റുമോ എന്ന് അയാൾ ചോദിച്ചു.

എനിക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് പരിപാടികൾ ഒന്നുമില്ല. നാളെ രണ്ട് മണിക്ക് ഒരു പോസ്റ്റർ പ്രെസന്റേഷനുണ്ട്. അത് രണ്ട് മണിക്കൂർ. പിന്നെ ഫ്രീയാണ്. ഭാര്യയും മകളും അവരുടെ സ്വന്തം ഷോപ്പിങ്ങും ഭക്ഷണക്കാര്യങ്ങളും നടത്തും. എനിക്ക് അതിൽ തലയിടേണ്ട.

ഏഴരയായപ്പോൾ മാത്തനെത്തി.

അനിയനെ പോലീസ് അറസ്റ്റ് ചെയ്തിരിക്കയാണ്.

ജാമ്യത്തിൽ ഇറക്കി. പക്ഷേ കൈയിൽ  പാസ്സ്പോർട്ടില്ല. ആകെ പ്രശ്നമാണ്.

അതിനിടെ ഒരു സിക്ക് ഡ്രൈവറെ തെറിവിളിച്ച് അയാളുടെ കാറിന്റെ ടയറിലെ കാറ്റഴിച്ച് വിട്ടു. 

അത് ഒതുക്കി ത്തീർത്തു.

നാളെ  അമേരിക്കൻ എമ്പസിയിൽ പോയി പല പരിപാടികളുമുണ്ട്. പേപ്പറെല്ലാം  കളഞ്ഞുപോയതുകൊണ്ട് അതെല്ലാം ശരിയാക്കണം.

പ്രശ്നമെന്താണെന്ന് വച്ചാൽ  മാത്തൻ  പറഞ്ഞിട്ട് അവൻ കേൾക്കുന്നില്ല.

നാളെ കാലത്ത് എന്നെ ഹോട്ടലിൽ പിക്ക് ചെയ്യാൻ വരാമെന്നും പറഞ്ഞു മാത്തൻ രാത്രിയിൽ ബൈ പറഞ്ഞു പോയി.

കാലത്ത്  എട്ടടരയ്ക്ക് ടാക്സിയുമായി വന്നു.

" പെന്ററർ സ്ടീറ്റ്.. അമേരിക്കൻ എമ്പസി"

ഡ്രൈവർ ഏതോ ഭാംഗ്ര മ്യൂസിക് വച്ച്, ഐ പാഡിൽ അഡ്രസ്സ് കുത്തി.

മാത്തന് അപ്പോൾ ഒരു കോൾ വന്നു.

ഞാൻ ചെറുതായി ശ്രദ്ധിച്ചു.

മലയാളികൾ ആരോ ആണ്. "ഹോസ്പിറ്റൽ", "സൈക്യാട്രിസ്റ്റ്"  എന്നൊക്കെ കേട്ടു. 

"അവനെങ്ങനെയുണ്ട്?"

മാത്തൻ എന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

എന്തോ പ്രശ്നമുണ്ട്.

ടാക്സിക്കാരനോട് പറഞ്ഞു,

"സെവൻ ഓക്ക് സൈക്യാട്രി സെന്റർ അറിയാമോ, അങ്ങോട്ട് വിട്ടോളൂ"

"അപ്പോൾ പെന്റർ സ്ടീറ്റ്?"

"വേണ്ട, പരിപാടി മാറി"

അയാൾ എന്തോ മറയ്ക്കുന്നു.

"വാട്ട് ഹാപ്പെന്ഡ്? അപ്പോൾ എമ്പസിയിലേയ്ക്കല്ല?"

"അവൻ എമ്പസിയിൽ പ്രശ്നമുണ്ടാക്കി. എനിക്കറിയില്ല."

എനിക്ക് എന്താണ് പറയേണ്ടത് എന്ന് അറിയില്ല.

അവന്റെ അനിയൻ ഒരു തവണ വിളിച്ചിട്ടുണ്ട്.

മാത്തന്റെ നമ്പറിനായി. 

അന്ന് അവനെന്തോ റിസർച്ച് ആണെന്നാണ് പറഞ്ഞത്. ഗവണ്മെന്റ് ജോലിയായിരുന്നു. കൂടുതൽ തിരക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. 

ഒരു ഫിലിപ്പിനോ പെണ്ണുമായി എന്തോ  അടുപ്പത്തിലായിരുന്നു. കല്യാണം കഴിച്ചോ എന്നറിയില്ല.

"അവന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞില്ലേ?"

"ഇല്ല. അവനെ നിർബന്ധിച്ചതാണ്. നാട്ടിൽ ഒരു നല്ല ബന്ധം എല്ലാം ഫിക്സായ സമയത്താണ് അവന്  വിസ കിട്ടി ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്. പിന്നെ വലിയ കമ്മ്യൂണിക്കേഷൻ ഒന്നുമില്ലായിരുന്നു"

" നീ പറയൂ, പെട്ടെന്ന് ആർക്കെങ്കിലും സ്വഭാവത്തിൽ മാറ്റങ്ങൾ വരാൻ ബ്രെയിന്റെ എന്തെങ്കിലും  അസുഖം ആകുമോ?"

"വല്ല ഡ്രഗ്‌സ് എടുത്താലും സംഭവിക്കാം"

"ഏയ്‌, നിനക്കറിയില്ല, അവനത് ചെയ്യില്ല. പിന്നെ അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ അവൻ എമ്പസിയിൽ നിന്നും എനിക്ക് ഫോൺ ചെയ്യുമോ?"

"അറിയില്ല, പല തരത്തിലുള്ള ടെസ്റ്റുകൾ ചെയ്യാതെ പറയാൻ കഴിയില്ല. അവനെ സൈക്യാട്രി ഹോസ്പിറ്റലിൽ എന്തിനാണ് കൊണ്ടുപോയത്?"

"ആ, എനിക്കറിയില്ല."

മാത്തന്റെ കണ്ണുകളിൽ നനവ്.

(2)

സൈക്യാട്രി സെന്റർ എത്തി. ഞങ്ങളെ എൻട്രൻസിന് അടുത്ത് ഇറക്കി ടാക്സി പാർക്ക് ചെയ്തു. 

റിസപ്ഷനിൽ തിരക്കില്ല. ഒരു ചൈനക്കാരി പെണ്ണ് വിവരങ്ങൾ തിരക്കി. 

മാത്തൻ കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾക്ക് ചോദിച്ചെങ്കിലും രക്ഷയില്ല. എല്ലാം പ്രൈവസിയാണ്. അവിടെയുള്ള ഒരു മലയാളി നഴ്സാണ് വിളിച്ചത്. ഇനി ഡ്യൂട്ടിയിലുള്ള ഒരു ശ്രീലങ്കൻ ഡോക്ടർ വന്നാൽ നേരിട്ട് സംസാരിക്കാം.

ഞങ്ങൾ പുറത്ത് വെയിറ്റ് ചെയ്തു.

"നമുക്ക് ടാക്സി വിട്ടാലോ? ഇപ്പോൾ തന്ന നല്ലൊരു എമൗണ്ട് ആയിക്കാണും" ഞാൻ പറഞ്ഞു.

"അത് പ്രശ്നമില്ല" മാത്തൻ പറഞ്ഞു. ഇവരുടെ സാമ്പത്തിക സ്ഥിതി അറിയില്ല.

പണ്ടും പൈസ പൊടിക്കാൻ യാതൊരു മടിയും കാട്ടാത്ത ടീമുകളാണ്.

"എന്തൊക്കെ ടെസ്റ്റാണ് ചെയ്യിപ്പിക്കേണ്ടത്?"

"അങ്ങനെ നമ്മുടെ നാട്ടിലെപ്പോലെ കേറിച്ചന്ന് ആ ടെസ്റ്റ്, ഈ ടെസ്റ്റ് എന്ന് പറയാനൊക്കില്ല. ഇത് കാനഡയാണ്. പിന്നെ ഇവിടെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ സാവകാശം പോലെയാണ്"

"അറിയാം.. MRI എടുത്താൽ അറിയാമോ?"

"MRI യിൽ കാണുന്ന കാര്യങ്ങളുണ്ട്, എന്നാലും ഇതുപോലത്തെ പെട്ടെന്ന് വരുന്ന പ്രശ്നങ്ങൾ കൂടുതൽ ഘട്ടം ഘട്ടമായി നോക്കണം. നമുക്ക് ആദ്യം ഇവിടെ എന്തൊക്കെ ചെയ്യുന്നു എന്നറിയണം."

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മാത്തനെ ചൈനക്കാരി വിളിച്ചു.

ഡോക്ടർ കാണാൻ തയ്യാറായിരിയ്ക്കുന്നു.

"നീയും വരു, എനിക്ക് മെഡിക്കൽ കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചു മനസ്സിലാക്കാൻ പറ്റുകയില്ല."

"അയാൾ ഇമ്മീഡിയേറ്റ് ഫാമിലിയോട് മാത്രമേ പറയൂ. ഞാൻ വന്നിട്ടും കാര്യമില്ല."

മാത്തൻ പോയി. അഞ്ച് മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞു എന്നേയും കൂട്ടി അകത്തേക്ക് പോയി.

ഡോക്ടർ വലിയ ജാഡക്കാരനൊന്നുമല്ല. ഇവിടെ ജനിച്ചതാണെന്ന് തോന്നുന്നു. ശ്രീലങ്കൻ ആക്സന്റ് ഒന്നുമില്ല.

"എന്താണ് നിങ്ങൾക്ക് അറിയേണ്ടത്?"

"അല്ലാ ഇൻഫെക്ഷൻ, ഡ്രഗ്സ് എന്നീ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടോ?"

"ഞങ്ങളുടെ പോളിസി പ്രകാരം പറയാൻ പ്രയാസമാണ്, എന്നാലും ഒന്നും കണ്ടിട്ടില്ല. എന്താണ് അങ്ങനെ ഒരു ചിന്ത വന്നത്?"

"അല്ല, അവന് അത്തരം ശീലങ്ങൾ ഒന്നുമില്ല."

"നേരത്തെ ഇതു പോലെ വയലന്റ് ആയി കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?"

"പിന്നെ പുള്ളിയുടെ ഭാര്യ ഇന്ന് വന്ന് റിലീസ് ചെയ്യണം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്."

"അയാളുടെ ഭാര്യയോ? അയാൾ കല്യാണം കഴിച്ചിട്ടില്ല."

"അതേയോ? പിന്നെ ആരാണ് അയാളെ ഇവിടെ അഡ്മിറ്റ് ചെയ്തത്? ഗേൾഫ്രന്റ്?"

"അറിയില്ല സാർ"

മാത്തനും ഞാനും മുഖത്തോടുമുഖം നോക്കി.

(3)

എനിക്ക് അവിടെ കൂടുതൽ നിന്നാൽ വാൻകൂവർ മീറ്റിങ് കുളമാവും. ഉച്ചയ്ക്ക് എങ്കിലും തിരികെ കൺവെൻഷൻ സെന്ററിൽ എത്തണം. മാത്തനും ഞാനും തിരിച്ച് കാറിൽ കയറി.

എന്താണ് ചോദിക്കുക, എവിടെത്തുടങ്ങണം ? 

ഒരെത്തും പിടിയുമില്ലാത്ത ഖനീഭവിച്ച മിനിറ്റുകൾ.

അവൻ തന്നെ തുടങ്ങി, "നിന്റെ നാട്ടിലെ വീട്ടിൽ ആരാണ് ഇപ്പോൾ?"

"അമ്മയുണ്ട്. ഇവിടെയുണ്ടായിരുന്നു, രണ്ട് വർഷം മുൻപ് വരെ. പിന്നെ യാത്ര ചെയ്യാൻ ഇപ്പോൾ എളുപ്പമല്ലല്ലോ?"

"ശരിയാണ്. ഞാൻ നാട്ടിൽ പോയിട്ട് കുറച്ചു കാലമായി"

"അവനെങ്ങനെയുണ്ട്?"

"എന്ത് പറയാൻ!"

"കണ്ടിട്ട് മാറ്റമൊന്നും കാണുന്നില്ല. എല്ലാം ആരോ അവനെ ചതിച്ചതാണെന്നാണ് പറയുന്നത്"

"അവൻ എമ്പസിയിൽ എന്താണ് പ്രശ്നം ഉണ്ടാക്കിയത്?"

"അറിയില്ല, അവർ അവനെ സഹായിക്കാൻ ചെറിയ ഒരു ഫാക്ട് ഫൈന്റിങ്ങിനായി അകത്തേക്ക് വിളിച്ചു. അയാളുടെ സഹായവും ഒന്നും വേണ്ട, അവൻ കുറ്റമൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല എന്നും പറഞ്ഞു ഓഫീസറോട് തട്ടിക്കയറി. അവനെ സഹായിക്കാനാണല്ലോ അതെല്ലാം ചെയ്തത്?"

"എന്നിട്ട്?"

"എന്നിട്ടെന്താ, വേറേ ഡോക്യുമെന്റ്സ് എടുത്ത് വരാൻ പറഞ്ഞു"

"ഇവിടെ എങ്ങനെ എത്തി?"

മാത്തൻ എന്നെ നോക്കി,

 "അതെങ്ങനെ എന്ന് അവനറിയില്ല. അവിടെയാണ് പലകാര്യങ്ങളും കണക്ട് ചെയ്യാത്തത്"

"അവനെ ഇവിടെ എത്തിച്ചത് ആരാണെന്ന് അവൻ പറഞ്ഞോ?"

"അവനറിയില്ല. ഞാൻ ആണെന്നാണ് അവൻ കരുതുന്നത്"

മാത്തൻ അതു പറഞ്ഞു നിശ്ശബ്ദനായി.

"അതെങ്ങനെ? നീ അമേരിക്കയിലല്ലേ?"

എനിക്കറിയാം. 

അവനറിയാത്ത, ഒരുപക്ഷേ പറയാനാഗ്രഹിക്കാത്ത പലതുമുണ്ട്.

ഡോൺട് ആസ്ക് ഡോൺട് ടെൽ പോളിസി.

"അവനെവിടെയായിരുന്നു ജോലി?"

"ഗവണ്മെന്റ് ജോലിയായിരുന്നില്ല. ഏതോ പ്രൈവറ്റ് കമ്പനിയാണ്, ബ്ളാക്ക് വാട്ടർ  എന്നായിരുന്നു പേര്. അതിന്റെ പേര് എന്തോ മാറ്റി അക്കാദമി എന്നോ മറ്റോ ആണ്"

മാത്തൻ വീണ്ടും വിവരമറിയിക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞു എന്നെ കൺവെൻഷൻ സെന്ററിൽ വിട്ടു. 

മഴ തുടങ്ങി.

"ടേക്ക് കെയർ. ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും,  അവന്റെ കാര്യം നോക്കാൻ മുതിർന്ന ആളല്ലേ. ശരിയാകും"

"അതേ, ശരിയാക്കണം. നീ വന്നത് വലിയ ഉപകാരമായി"

"ഏയ്, പോടാ, ഇതിൽ എനിക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയാത്ത വിഷമം മാത്രമേയുള്ളൂ. ഞാൻ നാളേയേ പോകൂ, നീ വിളിക്കണം. മെസ്സേജ് ഇടണം. ടേക്ക് കെയർ മാൻ"

ചവിട്ടു പടികളിൽ വഴുക്കാതെ ചാറ്റൽ മഴയിൽ ഞാൻ ഓടിക്കയറി.

തിരിച്ചു റൂമിൽ എത്തി കുടുംബവുമായി ഡിന്നറിന് പോയി.

മാത്തനെ ഓർത്തത് ഫ്ളൈറ്റിൽ കയറിയപ്പോൾ ആണ്.

വെറുതെ ഗൂഗിൾ സെർച്ച് ചെയ്തു,

" Black water academi"

"We go where others wont and do what others can't"

ഞെട്ടിപ്പോയി.

എവിടേയോ, എന്തോ അവൻ പറയാത്ത ഏതോ കഥയുണ്ട്.

(4)

ആരാണ് അവർ?

ഡാളസ്സിലേയ്ക്കുള്ള ഫ്ളൈറ്റ് ഒരു വിധം നിറഞ്ഞു. ഭാര്യയും മോളും എതിർവശത്ത്. ഞാൻ ഒരു ഒഴിഞ്ഞ സീറ്റിൽ അറ്റത്ത്.

എന്തായാലും വിസ്തരിച്ച് ഇരുന്നു. ഫോൺ ഓഫാക്കി സീറ്റിന്റെ പിന്നിലെ പ്ളഗ്ഗിൽ കുത്തി.

മണിക്കൂറുകൾ കഴിയണം. വീണ്ടും ഇമിഗ്രേഷൻ ചെക്കും മറ്റും. ഇനി തിരിച്ചു വീട്ടിൽ എത്തുമ്പോൾ  പാതിരാത്രി ആകും.

പതുക്കെ കണ്ണടച്ചു.

"എക്സ്ക്യൂസ് മീ", ഒരു പരുക്കൻ സ്വരവും മിലിട്ടറി ഇഷ്യൂ ബാക്ക് പാക്കും എന്റെ മുഖത്തോടുരുമ്മിയപ്പോൾ ഞെട്ടി.

കറുത്ത ടീഷർട്ടും ജീൻസുമിട്ട കട്ട ജിമ്മന് ഞാൻ വഴിയൊരുക്കി. അയാളാണ് നടുവിൽ.

ക്രൂ ബെവറേജ് ഓർഡേഴ്സ് എടുക്കുന്നു. 

ജിമ്മൻ  ബിയർ ഓർഡർ കൊടുത്തു.

ഞാൻ ജ്യൂസും.

ഞാൻ മാത്തന്റെ അനുജനെപ്പറ്റി ഓർത്തു.

അയാളും നല്ല ശരീരമാണ്.

എന്താണ്  അയാൾക്ക് സംഭവിച്ചത് എന്നറിയാൻ കൗതുകം തോന്നി.

അയാളുടെ ഭാര്യ ആരാണ്? 

ഫിലിപ്പിനോ അല്ല. പേര് കേട്ടപ്പോൾ ഏതോ വെള്ളക്കാരിയുടെ പേരാണ് പറഞ്ഞത്.

വീട്ടിൽ എത്തിയിട്ട് സ്കൈപ്പ് വച്ച് വിളിക്കണം. ഫോണിൽ അൺലിമിറ്റഡ് എടുക്കാൻ മടിച്ചിരിക്കയാണ്. 

ഭാര്യയും മോളും എന്തോ പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്നു.

ഞാൻ സീറ്റിൽ തിങ്ങി ഒതുങ്ങി ഇരിക്കേണ്ടി വന്നതുകൊണ്ടാണ്. അടുത്ത സീറ്റിലെ ജിമ്മനെക്കാണാൻ പിന്നിൽ നിന്നും വേറേ ജിമ്മൻ.

എന്തോ ഗെറ്റ് ടുഗെതർ, ഫുട്ബോൾ മുതലായ കാര്യങ്ങൾ. ഞാൻ കണ്ണടച്ച് മെഡിറ്റേഷൻ അഭിനയിച്ച് പിന്നോട്ട് ചാരിക്കിടന്നു.

ബിയറിന്റെ മണം മൂക്കിലടിച്ചു.

ജിമ്മനോട് ക്രൂ പെണ്ണ് ശൃംഗാരം.

അവനെന്തോ മാത്യൂ മക്കോണഹൂ ആയാലും എനിക്ക് പുല്ല്.

ഞാൻ ഓറഞ്ച് ജ്യുസ് കുടിക്കുന്ന സമയത്ത് എന്റെ ഷൂവിന്റെ മേൽ ജിമ്മൻ അട്ടി വച്ച കാമൂ ബാഗ് പതുക്കെ തള്ളാൻ നോക്കി.

അപ്പോളാണ് അതിന്റെ ടാഗ് ശ്രദ്ധിച്ചത്.

ആ എമ്പ്ളം എവിടേയോ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.

എവിടേയാണ്?

ഓർമ്മ വരുന്നില്ല.

വയസ്സാവുമ്പോൾ ചില മാർബിളുകൾ നഷ്ടപ്പെടുന്നു.

ഇമിഗ്രേഷൻ ഒരു നശിച്ച ലൈനായിരുന്നു.

ലഗ്ഗേജ് എടുത്ത്  നമ്മൾ തന്നെ ഒരു കൗണ്ടറിൽ ഏൽപ്പിച്ച ശേഷമാണ് അടുത്ത ഫ്ളൈറ്റ് എടുക്കുന്നത്. രാജ്യം വിട്ടതിന്റെ പെനാൽറ്റി.

ചെറിയ മഴയുടെ മൂടലുണ്ട്. 

നവമ്പർ തുടങ്ങി. ഇനി ശൈത്യകാല ദിനങ്ങൾ.

നാളെ ജോലിക്ക് പോണം.

വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ ഒരു കറുത്ത ഹമ്മർ മെയിൽ ബോക്സിനടുത്തായി റോഡിൽ പാർക്ക് ചെയ്തിരിക്കുന്നു. അതിന്റെ പിന്നിലെ ഗ്ളാസ്സിൽ

ആ എമ്പ്ളം.

ഫ്ളൈറ്റിൽ അടുത്തുണ്ടായിരുന്ന ആളിന്റെ ബാഗിലുണ്ടായിരുന്നത്.

"നീ കണ്ടോ ഏതോ ഇഡിയറ്റ് നമ്മുടെ വീടിന്റെ മുമ്പിൽ തന്നെ ഒരു ഹമ്മർ പാർക്ക് ചെയ്തത്?

"ആ അത് ആ കോർണർ വീട്ടിലെ പിള്ളേരായിരിക്കും, അവരും നമ്മുടെ ഓർത്തോപ്പീഡീഷ്യന്റെ മക്കളും കമ്പനിയാണ്"

"ഞാനിതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ?"

അതുപറഞ്ഞ് പെട്ടികൾ അകത്തേക്ക് വയ്ക്കുമ്പോൾ കേട്ടു, വലിയ ഇരപ്പോടെ ഒരു കാറ് സ്റ്റാർട്ടാക്കുന്നതും 

വീട്ടിലെ പവർ പോകുന്നതും.

ഒരു സെക്കന്റുകൊണ്ട് പവർ വന്നുവെന്ന് സെക്യൂരിറ്റി അലാമും സ്മോക്ക് അലാമും ബീപ് ചെയ്തു പറഞ്ഞു.

അപ്പോൾ ഓർമ്മ വന്നു

അതേ, മാത്തന്റെ അനിയന്റെ കമ്പനി

(5)

കാലത്ത് വണ്ടിയെടുത്ത് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ പുറത്ത് തണുപ്പ്.

സബ് ഡിവിഷനിൽ നൂറോളം വീടുകളുണ്ട്. കുട്ടികൾ സ്കൂളിൽ പോയ സമയത്ത് ഇറങ്ങുകയാണ് പതിവ്.

അല്ലെങ്കിൽ സ്കൂൾ ബസ്സ് ഓരോ സ്റ്റോപ്പിലും നിർത്തി പിള്ളേരെ എടുക്കുന്നതു വരെ ഓവർടേക്ക് ചെയ്തു പോകാൻ കഴിയില്ല. പിന്നിൽ ആരും വരുന്നില്ല. 

സൂര്യൻ ഉദിച്ചതിന്റെ പ്രകാശം കണ്ണിലേക്ക് അടിക്കുമ്പോൾ ഉയരത്തിൽ തൂങ്ങുന്ന ട്രാഫിക്ക് ലൈറ്റിലേയ്ക്ക് നോക്കാൻ പ്രയാസം.

പിന്നിലെ വൈപ്പർ പ്രവർത്തിപ്പിച്ച് വിന്റ് സ്ക്രീൻ വൃത്തിയാക്കി.

രണ്ട് സെക്കന്റ് എടുത്തു ഫോണിൽ കാലാവസ്ഥാ ഡിസ്പ്ലേ നോക്കി.

പിന്നിലെ വിൻഡോ ക്ളീനാണ്.

ഞെട്ടിപ്പോയി.

എന്റെ വാഹനത്തിനെ മുട്ടാൻ തക്കത്തിന് ഹമ്മർ.

മനസ്സിൽ ഒരു ഭയം.

അടുത്ത ജങ്ഷനിൽ ഇടത്തോട്ടാണ് എനിക്ക് പോകേണ്ടത്.

മനപ്പൂർവ്വം സിഗ്നൽ കൊടുക്കാൻ വൈകിച്ചു. 

വലത്തോട്ട് സിഗ്നൽ ഇട്ടു. രണ്ട് മൈൽ ചുറ്റി റിങ് റോഡിൽ കയറാം. 

സ്ഥിരം പോകുന്ന വഴിയല്ല. 

പിന്നിലെ മിററിൽ കൂടി ശ്രദ്ധിച്ചു. 

ഹമ്മർ കാണുന്നില്ല. 

റോഡിൽ ഒരു മൈൽ വരെ കാണാവുന്ന സ്ട്രേറ്റ് റോഡാണ്. 

സ്കൂളിനടുത്ത് റൗണ്ട് എബൗട്ടിൽ മഞ്ഞ ലൈറ്റുകൾ കത്തുന്നു.

"നാശം, സ്കൂൾ സ്പീഡ് ലിമിറ്റ് 15 മൈൽ"

ഇനി കുന്നുകൾ, ഇറക്കവും കയറ്റവും.

വഴിയിൽ ആരുമില്ല.

അപ്പൊൾ കണ്ടു.

ഇരച്ചുകൊണ്ട് എനിക്ക് പിന്നിൽ വരുന്ന ഹമ്മർ.

ആ വാഹനത്തിന് ഞാൻ ഒതുങ്ങാതെ നിവൃത്തിയില്ല.

നാൽപ്പത് മൈൽ ലിമിറ്റുള്ള റോഡിൽ അത് അറുപത് മൈൽ സ്പീഡിൽ എന്നെക്കടന്നു പോയി.

തലേക്കല്ലന്മാർ. പോട്ട്.

അന്ന് ജോലിക്ക് വലിയ തിരക്കില്ലായിരുന്നു.

ഓഫീസിൽ എത്തിയ പാടേ സെക്രട്ടറി പറഞ്ഞു, "ആരോ ഇവിടെ ഓഫീസിൽ എത്തിയോ എന്ന് വിളിച്ചു ചോദിച്ചിരുന്നു. പേര് പറഞ്ഞില്ല, അറിയാവുന്ന ആളാണത്രേ"

"ഡ്രഗ് റെപ്പായിരിയ്ക്കും. വിളിച്ചാലും ഇല്ലെന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതി"

"യെസ് സർ"

അത് ആരായിരിയ്ക്കും? 

വൈകുന്നേരം തിരിച്ചു പോകുന്ന വഴിയിൽ ബാങ്കിൽ ATM ൽ നിന്നും പണമെടുക്കാൻ കയറി.

ഡ്രൈവ് ത്രൂ വിൽ ആരുമില്ല.

അതുകഴിഞ്ഞ് തിരക്കു പിടിച്ച വാഹന നിരയിൽ കയറി.

വീടിന്നടുത്തുള്ള ഗാസ് സ്റ്റേഷനിൽ കയറി ഫുൾടാങ്ക് അടിച്ചു.

അതുകഴിഞ്ഞ് റൗണ്ട് എബൗട്ടിൽ വീണ്ടും കയറി. പുറകിൽ വാഹനങ്ങൾ. 

ഹമ്മർ വീണ്ടും.

എനിക്ക് പിന്നിലായി ആ വാഹനവും സബ്ഡിവിഷന്റെ പകുതി വരെ ഉണ്ടായിരുന്നു.

ഫോൺ അടിച്ചു.

"Unknown caller"

 എടുത്തു.

മിണ്ടിയില്ല.

അപ്പുറത്തും ഒരു ശബ്ദവുമില്ല.

അവസാനം പതിനഞ്ച് സെക്കണ്ടുകൾ.

നിശ്ശബ്ദത

ഫോൺ ഡിസ്കണക്ട് ചെയ്തു.

രാത്രിയിൽ എന്തോ ശബ്ദം കേട്ട് ഉണർന്നു.

റൂഫിലേയ്ക്ക് ആരോ പിടിച്ചു കയറുന്നതുപോലെയുള്ള ശബ്ദം. 

ഭാര്യയോട് പറഞ്ഞില്ല. 

മാർജ്ജാര പാദങ്ങളായി കാർപ്പറ്റിൽ സൂക്ഷിച്ചു നടന്നു. 

വലിയ ജനലിലൂടെ കർട്ടൻ വലിച്ചു മാറ്റാതെ നോക്കി. മരങ്ങളിൽ ഇല പൊഴിഞ്ഞു നിലാവെളിച്ചം എന്റെ മുഖത്തടിച്ചു. കാടിനും കൊച്ചു തോടിനും അപ്പുറത്ത് അടുത്ത സബ്ഡിവിഷന്റെ പരിധിയിൽ ഉള്ള വീടുകളിലെ മുറികൾ കാണാം.

ആരോ റൂഫിലെ ടൈലുകളിൽ ചവിട്ടിപ്പോകുന്നതിന്റേയും എന്തോ കയറിട്ട് വലിക്കുന്നതിന്റേയും ശബ്ദം.

ബെഡ് റൂമിന്റെ വാതിൽ വലിയ ശബ്ദമില്ലാതെ തുറന്ന് സ്വീകരണ മുറിയിൽ എത്തി.

മുൻവാതിലിലെ ചില്ലിലൂടെ റോഡ് കാണാം.

അവിടെ 

അതാ ആ ഹമ്മർ. അതിന്റെ കറുത്ത ഗ്ളാസ്സുകൾക്കകത്തേയ്ക്ക് കാണാൻ കഴിയില്ല.

പക്ഷേ തെർമൽ ഇമേജിങ്ങ് ഉപയോഗിച്ച് അവർക്ക് കാണാൻ കഴിയുമായിരിയ്ക്കും.

ഞാൻ പതുക്കെ അടുക്കളയിൽ പോയി ഫ്രിഡ്ജിൽ നിന്നും വെള്ളം കുടിക്കുന്നത് അഭിനയിച്ച് വീണ്ടും തിരിച്ച് ബെഡ് റൂമിലേക്ക് പോയി. 

റൂഫിലെ ശബ്ദം നിലച്ചു.

ഹമ്മർ അവിടെത്തന്നെ കിടന്നിരുന്നു.

ഭാര്യ എഴുന്നേറ്റു, " ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നും വിളിച്ചോ?"

"ഇല്ല, ഞാൻ റൂഫിലെ എന്താ ശബ്ദം കേട്ടു, നോക്കിയതാണ്"

"അത് ആ മരത്തിന്റെ ചില്ലകളാണ്. അത് ആരെങ്കിലും വിളിച്ച് വെട്ടിക്കളയാൻ എത്ര പ്രാവശ്യം പറഞ്ഞതാണ്"

"നീ തുടങ്ങല്ലേ.. പ്ളീസ് ഗോ ടു സ്ലീപ്"

പുതപ്പിനടിയിലേയ്ക്ക് നൂഴ്ന്നിറങ്ങുന്നതിനിടയിൽ പറഞ്ഞു.

പെർസിമോൺ മരമാണ്. അതിന്റെ ചില്ലകൾ ഉരയുന്ന ശബ്ദം കേട്ടാൽ അറിയാം.

കാറ്റ് വീശുന്നില്ല.

അതാവില്ല കാരണം.

(6)

ഉച്ചയ്ക്ക് ജോലി കഴിഞ്ഞ് ഓഫീസിൽ പേപ്പർ വർക്ക് നടക്കുന്ന സമയത്ത്  ഹരീഷ് രാമചന്ദ്രൻ  വിളിച്ചു.

ആകെ എനിക്ക് നഗരത്തിൽ പരിചയമുള്ള ഒരേ ഒരു മലയാളിയാണ് ഹരീഷ്.

 വീട് മുളങ്കുന്നത്തുകാവ്, തൃശ്ശൂർ.

പണ്ട് കോളേജിൽ വച്ച് ബ്ളഡ് ഡോണേഴ്സ് കാമ്പയിൻ നടത്തിയ സമയത്ത്  ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ പരിചയപ്പെട്ടതാണ്. 

പിന്നീട് ഇരുപത്തി അഞ്ച് കൊല്ലം ആളെക്കണ്ടിട്ടില്ല.

ഒരുദിവസം ട്രാക്ടറിൽ പുല്ല് വെട്ടിയത് റോഡിലേക്ക് ചിതറിയത് ക്ളീൻ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കെ ഒരാൾ വിലകൂടിയ മോട്ടോർ ബൈക്കിൽ അടുത്ത് വന്ന് നിർത്തി.

ഹെൽമറ്റ് ഉയർത്തിയപ്പോൾ ഒരു മലയാളി ഛായ കണ്ടു.

ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത തരത്തിലുള്ള കണ്ടു മുട്ടൽ. ഓണാഘോഷം എന്റെ വീട്ടിൽ ആയിരുന്നു.

പുള്ളി കല്യാണവും കുടുംബവും ഒന്നും ആയിട്ടില്ല.

പണ്ട് മലേഷ്യയിൽ ആയിരുന്നു. 

നാട്ടിൽ മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ പോകുന്ന വഴിയിൽ അവരുടെ ഒരു കുടുംബ വീടുണ്ടായിരുന്നു.  അത് എന്ട്രൻസ് കോച്ചിംഗ് സെന്റർ ആയി വാടകയ്ക്ക് കൊടുത്തിരിക്കയാണ്.

യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ റിസർച്ച് ചെയ്യുകയാണ് പുള്ളി. 

എന്തോ കൂടിയ DOD യുടെ റിസർച്ച് ആണ്. 

അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഫണ്ടിങ്ങിന്റെ പ്രശ്നമൊന്നുമില്ല.

"ദീവാളി പരിപാടികൾ കണ്ടില്ലേ?"

"ഇല്ല, എനിക്ക് ആ പരിപാടികൾ ഇല്ല ഗഡീ, TV യിൽ കണ്ടു. താൻ പോയോ?"

"എനിക്ക്  ഒരു വാൻകൂവർ ട്രിപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ഒഴിവുണ്ടായാലും പോകുമായിരുന്നോ എന്ന് തോന്നുന്നില്ല"

"പിന്നെ ഞാൻ വിളിച്ചത് ഒരു  പ്രത്യേക ആവശ്യത്തിനാണ്"

"എന്താണ്?"

"വലിയ കഥയാണ്, ആരോടും പറയരുത്"

"എന്താണ്?"

"ഒരു തമാശ പറയൂ, ഞാനൊന്ന് ചിരിക്കട്ടെ, ഇവിടെ പലരും എന്നെ നോക്കുന്നുണ്ട്, മാത്രമല്ല ഈ കുന്ത്രാണ്ടത്തിന്റെ ഉള്ളിൽ കൂടോത്രം കാണും, മനസ്സിലായോ ഹ ഹ.ഹ. ദാറ്റ് ഈസ് സോ ഫണ്ണി"

"നീ എന്ത് തേങ്ങേണിഷ്ടാ പറണേ?"

അവൻ എന്തോ കാര്യമായ പ്രശ്നമാണ് പറയാൻ തുടങ്ങുന്നത്. അവന്റെ ഫോൺ ബഗ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ എന്നറിയില്ല. 

അതാണ് അവിടേയും ആവിടേയും തൊടാതെ പ്രാന്ത് പോലെ പറയുന്നത്.

 പിടികിട്ടി.

കഴിഞ്ഞ മാസം അവൻ എന്നെ പോസ്റ്റ് ഓഫീസിൽ വച്ച് കണ്ടപ്പോൾ പറഞ്ഞു

"ഞാൻ എന്റെ റിസർച്ച് ലാബിന്റെ ഡയറക്ടറുമായി തെറ്റി. ഒരു ടാക്ടിക്കൽ നാവിഗേഷന്റെ പാറ്റന്റ് ഞാൻ ഫയൽ ചെയ്തിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. ഞാനറിയാതെ യൂണിവേഴ്സിറ്റി റിസർച്ച് ഡയറക്ടർ എന്റെ പാറ്റന്റിൽ അയാളുടെ പേര് തിരുകിക്കേറ്റി.

ഇനി കേസിൽ പോയാൽ യൂണിവേഴ്‌സിറ്റി ക്ക് ചീത്തപ്പേരും ഫെഡറൽ ഗവണ്മെന്റ് റിസർച്ച് ഫണ്ടിങ്ങും പോകും."

"നീ കളിക്കുന്നത് വലിയ പുള്ളികളോടാണ്. സൂക്ഷിക്കണം"

"എനിക്കറിയാം. ആ കളി നേരത്തെ ഞാൻ കണ്ടു. ഡി.സി.യിലെ ഒരു വലിയ ലോ ഫേം ആണ് എന്റെ പക്ഷത്ത്. ലോക്ക്ഹീഡ് മാർട്ടിന്റെ ചീഫ് റിസർച്ചറെ ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു. ഞാനൊന്ന് യെസ് പറഞ്ഞാൽ അവരെന്നെ എടുക്കാൻ റെഡിയാണ്. കേസ് അവര് നടത്തും"

"സൂക്ഷിക്കണം. നമ്മൾ ലോക്കൽ അല്ല, കറിവേപ്പില പോലെ ആവശ്യം കഴിഞ്ഞാൽ എടുത്ത് വെളീൽ കളയും"

"നീ പേടിക്കണ്ട, ഇതിന്റെ അപ്പുറത്തുള്ള കളിയും എന്റെ കൈയിലുണ്ട്. യൂണിവേഴ്‌സിറ്റി അറിയാത്ത വേറെ പേറ്റന്റ്‌ ഞാൻ ഫയൽ ചെയ്യും"

അവന്റെ കളി ലേശം ഹൈലെവൽ ആണെന്ന് മനസ്സിലായി. 

ഇപ്പോൾ എന്തോ പറ്റിയിട്ടുണ്ട്. അതാണ് വിളിക്കുന്നത്.

"നമ്മുടെ പാണ്ടിയെ അറിയില്ലേ? നീ അവനെ കാണണം. അത്യാവശ്യമാണ്."

"നാഗരാജനോ? "

"ആ, പേര് പറയണ്ട, അവന്റെ കൈയ്യിൽ എന്റെ കുടിലിനെ തുറക്കാനുള്ള സൂത്രം കാണും. അത് വാങ്ങി കള്ളുഷാപ്പിൽ കയറുന്ന മാതിരി അകത്തേക്ക് പോവുക. അതുകഴിഞ്ഞ് ഉള്ളിൽ നിന്നും എന്നെ വാട്ട്സ്ആപ്പ് വീഡിയോ കോൾ വിളിക്കുക"

"മൂന്ന് മണിക്ക് മതിയോ?"

മതി. അവന്റെ വീട് മൂന്നാം നിലയിലാണ്. നമ്പർ പറയുന്നില്ല. ഗണപതിയുടെ പടം ഒട്ടിച്ചത് കാണാം.

അവനോടു ഞാൻ പറഞ്ഞത് നിന്റെ ഒരു ബുക്ക് എടുക്കാൻ വരുന്നതാണ് എന്ന്"

മനസ്സിലായി.

അവന്റെ വീട് നിരീക്ഷണത്തിൽ ആയിരിയ്ക്കും.

കൂടുതൽ ചോദിച്ചില്ല.

മൂന്നു മണിയായി.

ഹരീഷിന്റെ അഡ്രസ്സ് ഫോണിലുണ്ട്.

അപ്പാർട്ട്മെന്റ് നമ്പർ 214. 70 വാസ്സർ സ്ട്രീറ്റ്, കേംബ്രിഡ്ജ്. 

GPSൽ അത് വച്ചില്ല. ഇനി അതെങ്ങാനും ട്രേസ് ചെയ്താൽ കുഴപ്പമാകും.

റഷ് അവർ ട്രാഫിക്ക് തുടങ്ങിയിട്ടില്ല.

അതിനടുത്ത റെസ്റ്റോറന്റിന്റെ അഡ്രസ്സ് കൊടുത്തു. അതിനടുത്ത് പാർക്ക് ചെയ്തു നടന്നു. 

തണുപ്പാണ്. കഴുത്തിൽ മഫ്ളർ ചുറ്റി. 

തലയിൽ ബോസ്റ്റൺ റെഡ് സോക്സിന്റെ കാപ്പും വച്ചു കൂളായി നടന്നു.

അകത്തേക്ക് കയറുന്നതിനിടയിൽ മുൻവശത്ത് നിൽക്കുന്ന ഒരാളിനെ ശ്രദ്ധിച്ചു.

അവിടേയും ഇവിടേയും നോക്കാതെ ഫോണിൽ ഹരീഷിനെ വിളിച്ചു.

"പഹൂഞ്ചാ?"

"ഇല്ല, നടയിൽ"

"ഓക്കെ, അകത്തേക്ക് കയറിയിട്ട് വിളിക്കൂ, മൂന്ന് പൂജ്യം നാലേ ആറ്"

ഫോൺ കട്ടായി.

എലിവേറ്ററിന്റെ കോഡാണ് "3046"

അത് പ്രസ്സു ചെയ്തു.

അകത്തേക്ക് കയറി.

ഇനി നാഗരാജൻ താമസിക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് എത്തണം.

മൂന്നാം നിലയിൽ കയറിയപ്പോൾ സാമ്പാറിൽ കടുക് വറുക്കുന്ന മണം അടിച്ചു. 

നാഗത്തിന്റെ മാളം ഇതു തന്നെ. തെറ്റിയില്ല. ഗണപതിയുടെ പടവും വാതിലിൽ.

ബെല്ലടിച്ചു.

നാഗരാജൻ വാതിൽ തുറന്നു, അകത്തേക്ക് വിളിച്ചു.

" നോ, ഡോണ്ട് വരി, ഹരീഷ് മൈറ്റ് ഹാവ് ടോൾഡ് യൂ"

"യാ യാ. നോ പ്രോബ്ലം, ഹിയർ ഇറ്റ് ഈസ്"

ഹരീഷിന്റെ അപ്പാർട്ട്മെന്റിന്റെ താക്കോൽ എനിക്ക് നീട്ടി.

"ഐ വിൽ ബി ബാക്ക് ഇൻ എ മോമന്റ്, സോറി ഫോർ ദ ട്രബിൾ"

"നോട്ട് അറ്റ് ആൾ, എനി ടൈം, വീ ആർ ഫ്രന്റ്സ്"

താഴേയ്ക്ക് കോണിപ്പടി വഴി ഇറങ്ങി. 

എലിവേറ്ററിൽ സിസി കാമറ കാണും.

ഹരീഷിന്റെ ഫ്ളാറ്റ് നമ്പർ അറിയാമെങ്കിലും അതിന്റെ അടുത്ത രണ്ട് ഫ്ളാറ്റുകൾ കൂടി മുന്നോട്ടു പോയി, തിരിച്ചു വന്ന് പെട്ടെന്ന് വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറി.

ഇടനാഴിയിൽ ആരുമില്ല.

വാട്ട്സപ്പിൽ വീഡിയോ കോൾ വിളിച്ചു.

ഹരീഷ് ഏതോ മരത്തിന്റെ ചുവട്ടിലാണ്.

ദൂരെ ഹാർബർ കാണാം.

"ഇനി എന്താണ്?"

"അടുക്കളയിൽ കയറുക."

"അടുക്കളയിൽ എത്തി"

"അതിന്റെ അടുത്ത് വാക്വം ക്ളീനർ വച്ചിട്ടുള്ള ഒരു ചെറിയ മുറിയുണ്ട്., അവിടെ  ആ ഷെൽഫിന്റെ രണ്ടാമത്തെ തട്ട് കാണിക്കൂ."

അതിൽ നിറയെ പഴയ പുസ്തകങ്ങൾ.

"അതിലെ മൂന്നാമത്തെ ബ്ളാക്ക് ആന്റ് വൈറ്റ് നോട്ട്ബുക്ക് എടുക്കൂ. ഒരു പഴയ ഷോപ്പിങ് ബാഗ് താഴെ മൂലയിലുണ്ട്, അത് ഇട്ട് കെട്ടി ആരും കാണാതെ പുറത്ത് കടക്കുക. പിന്നീട് ഞാൻ അത് വാങ്ങിക്കോളാം."

"ആരെങ്കിലും ഇതും തിരക്കി എന്നെക്കാണാൻ വരോ?"

"ഏയ് അതില്ല. പിന്നെ ഒരു കാര്യം. ആ വാതിലിൽ ഞാൻ ഒരു ചൂല് ചാരി വച്ചിരുന്നു. 

അത് മാറ്റിയാണോ വാതിൽ തുറന്നത്?"

"അതേ, അത് അതുപോലെ ചാരി വച്ചിട്ടുണ്ട്"

"അത് വേണ്ട. ആരെങ്കിലും അവിടെ തുറന്നിട്ടുണ്ടോ എന്ന് അറിയാൻ വേണ്ടിയാണ്"

"എന്നാൽ ശരി"

വന്നതുപോലെ തിരിച്ചു നാഗരാജനെ കണ്ടു. കീ കൊടുത്തു.

"വീ ആർ വിന്നിങ്ങ്" ക്രിക്കറ്റ് കാര്യമായിരിയ്ക്കും.

താൽപര്യമില്ലാത്ത വിഷയമാണ് എന്നാലും പറഞ്ഞു, 

"റിയലി, ദാറ്റ് ഈസ് ഗ്രേറ്റ്"

എലിവേറ്ററിന്റെ വാതിൽ കടന്ന് മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങുമ്പോൾ രണ്ട് തല ക്ളീൻ ഷേവ് ചെയ്ത ടാറ്റൂ മാമന്മാർ തിരക്കിട്ട് അകത്തേക്ക് പോകുന്നത് കണ്ടു.

പാർക്കിങ് ലോട്ടിനെ ലക്ഷ്യമാക്കി തിരക്കിട്ടു നടന്നു.

എന്റെ ബാക്ക് പാക്കിൽ ആ വാൾമാർട്ട് ബാഗിനകത്തുള്ള ഹരീഷിന്റെ നോട്ട് ബുക്കിൽ എന്തായിരിയ്ക്കും?

ഒരു പക്ഷേ ലോക്ക്ഹീഡ് മാർട്ടിന്റെ ഏതോ രഹസ്യ മുറിയിലെ സ്ക്രീനിൽ തെളിയേണ്ട രേഖാ ചിത്രങ്ങൾ ആയിരിയ്ക്കും.

അല്ലെങ്കിൽ ഹീരോഗ്ളിഫിക്സ് പോലേയുള്ള സമവാക്യങ്ങൾ.

(7)

ഇന്നലെ രാത്രി വലിയ കാറ്റും ഹെയിൽ സ്റ്റോമുമായിരുന്നു.

അയൽക്കാരുടെ ഗാർബേജ് കാനുകൾ ഉരുണ്ടു മറിഞ്ഞ് റോഡിലെ മഴവെള്ളത്തിൽ ചിതറുന്ന കാർഡ് ബോർഡ് പെട്ടികളും മറ്റു പ്ളാസ്റ്റിക് ബാഗുകളും ഒഴുകി.

മുൻ വാതിലിലൂടെ അതെല്ലാം കണ്ടു നിൽക്കുന്ന സമയത്താണ് ഇടി മിന്നൽ കണ്ടത്.

ഒരു മിന്നൽ പിണർ അയൽവാസിയുടെ വീട്ടിലെ മരത്തിൽ തന്നെ വലിയ ശബ്ദത്തോടെ അടിച്ചപ്പോൾ വിഡിയോ എടുപ്പ് നിർത്തി ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു.

ബേസ്മെന്റിൽ പുറത്തേക്ക് തുറക്കാവുന്ന രണ്ട് വലിയ കതകുകൾ കാറ്റിൽ ഉലയുന്നതിന്റെ ശബ്ദമുണ്ടാക്കി.

 കുറ്റിയിട്ടാലും കാറ്റ് ശക്തമായ നിലയിൽ അത് തുറന്നേക്കാം എന്നതുകൊണ്ട് കുറുകെ അകത്തുനിന്നും ഒരു മരത്തിന്റെ ബീം വച്ച് ഭദ്രമാക്കിയതാണ്.

താഴെപ്പോയി നോക്കി.

വല്ലപ്പോഴും ആരെങ്കിലും വരുന്ന സമയത്ത് മാത്രമേ താഴോട്ട് പോകാറുള്ളൂ. 

ഈയിടെയായി മോളുടെ കൂട്ടുകാർ രാത്രി പാർട്ടികൾ നടത്തുന്ന സ്ഥലം.

പുറത്തേയ്ക്ക് തുറക്കുന്ന വാതിൽ പരിശോധിച്ചു.

മരത്തിന്റെ ബീം തറയിൽ കിടക്കുന്നു.

വാതിൽ അകത്തുനിന്നും പൂട്ടിയ നിലയിലാണ്.

ഇത് ആരാണ് തുറന്നത്?

ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ ബേസ്മെന്റിലെ എല്ലാ മുറികളിലും വാതിലുകൾ പതുക്കെത്തുറന്ന് പരിശോധന നടത്തി.

ആരും കയറിയിട്ടില്ല.

ഭാര്യ മുകളിൽ നിന്നും വിളിച്ചു.

"നിങ്ങൾ അവിടെ എന്താണ് നോക്കുന്നത്?"

"ഇവിടുത്തെ  മുറിയിൽ മരത്തിന്റെ ബീം മാറിയിരിക്കുന്നു. കാറ്റടിച്ച് മാറിയതല്ല.  ആരും മാറ്റാതെ ഇത് താഴെ വീഴാൻ സാധ്യതയില്ല"

" ഓ, അത് കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച ഞാൻ മാറ്റി പുറത്ത് കരിയിലകൾ അടിച്ചു കളയാൻ തുറന്നിരുന്നു."

ആണോ, അറിയില്ല.

ബീം തിരിച്ചു വയ്ക്കുന്നതിനിടയിൽ ടീവിയുടെ മുൻപിലെ സോഫയിൽ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന വസ്ത്രങ്ങൾ ശ്രദ്ധിച്ചു.

അത് പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല.

ഒരു കാമൂഫ്ളാഷ് പാന്റും ടീ ഷർട്ടും.

(8)

കാലത്ത് രണ്ട് കേസ് OR  ൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒരു ഷണ്ടും ഒരു ക്രേനിയും.

 ഉച്ചയ്ക്ക് കഫറ്റീരിയയിൽ പോയി സാലഡ് ബാറിൽ നിന്നും പ്ളാസ്റ്റിക് കൺടൈനറിൽ അവക്കാഡോയും മാങ്ങയും ലെറ്റ്യൂസിനോടൊപ്പം നിറയ്ക്കുമ്പോൾ തോളിൽ ഒരു തട്ട്.

പസ്ക്വാൽ. പ്രായംചെന്ന ന്യൂറോസർജ്ജനാണ്.

"ഇന്ന് ഒരു ന്യൂറോപേസ് ഉണ്ട്, കൂടുന്നോ?"

ഞാൻ സ്കൾബേസ് സർജറി ആണ് കൂടുതൽ ചെയ്യുന്നത്, എങ്കിലും വേറെ പണിയില്ലാത്ത സമയമായതുകൊണ്ട് വേണമെങ്കിൽ സഹായിക്കാം. റെസിഡന്റ്സ് തിരക്കിലായിരിയ്ക്കും, അവർക്ക് ബോർഡ് എക്സാമിന്റെ ദിനം.

പസ്ക്വാൽ സമയംകിട്ടുമ്പോൾ പർവതാരോഹണങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന ആളാണ്. സർജറി നടത്തുമ്പോൾ പല അഡ്വെഞ്ചർ കഥകളും പറയും. കിളിമഞ്ചാറോ പലതവണ കയറിയ പാർട്ടിയാണ്.  അതല്ലെങ്കിൽ ഏതെങ്കിലും പെറുവിലോ മറ്റ് ലാറ്റിനമേരിക്കൻ രാജ്യങ്ങളിലോ പോയി മെഡിക്കൽ ക്യാമ്പ് നടത്തും. ഒരു മകനുള്ളത് സിർക്ക് ഡിസുലേ യിലെ ട്രപ്പീസ് കളിക്കാരനാണ്. നാട്ടിലെപ്പോലെ ഡോക്ടർ ഫാമിലിയല്ല.

"എത്ര മണിക്ക് ആണ് കേസ്?"

"ഞാൻ ഇപ്പോൾ ORൽ പോകും. വെണ്ടർ അവിടെ വെയിറ്റ് ചെയ്യുകയാണ്. ഞാൻ ഇൻസിഷൻ ഇടുമ്പോൾ എന്തായാലും രണ്ട് മണി ആകും, അപ്പോൾ വന്നാൽ മതി."

"ഷുവർ, ഐ വിൽ ജോയിൻ"

ലൈനിൽ റെസിഡന്റ്സ് വന്നപ്പോൾ അവരോട് മുന്നിൽ പൊക്കോളാൻ പറഞ്ഞ് മാറി നിന്നു.

 ID യിലെ ചിപ്പ് റീഡറിൽ സ്വൈപ്പ് ചെയ്തു മുന്നോട്ട് പോയി.

ആളില്ലാത്ത ഒരു മൂലയിൽ ചെന്നിരുന്നു. ചുമരിലെ TV യിൽ ഫോക്സ് ന്യൂസ്‌.

ലണ്ടനിൽ ഒരു തെരുവിൽ ബോംബ് സ്ഫോടനം.

പണ്ട് ഇംഗ്ളണ്ടിൽ താമസിക്കുന്ന സമയത്ത് അതൊരു സ്ഥിരം വാർത്തയായിരുന്നു. അൾസ്റ്ററിൽ അല്ലെങ്കിൽ ലണ്ടനിൽ. പിന്നെ ഷിൻഫെയിൻ പുറത്ത് വന്നു മാന്യന്മാർ ആയി.

ഇപ്പോൾ അവരല്ല. 

അത് മുപ്പത് വർഷം മുൻപ്‌.

ഇപ്പോൾ മധ്യ പൂർവ്വ ദേശത്തെ ഭീകരർ.

ന്യൂസ്‌ മാറി വിവരമില്ലാത്ത ആങ്കർമാറുടെ ജൽപ്പനങ്ങൾ.  താൽപര്യം ഒട്ടുമില്ലാത്ത വിഷയങ്ങൾ.

വെറുതെ ഫേസ്ബുക്ക് നോക്കി.

 കാര്യമായിട്ട് ഒന്നുമില്ല. 

പകുതി പേരും ജീവിതം ഗ്ളാമറെസ്സ് ആണെന്ന് ആരേയോ ബോധിപ്പിക്കാൻ പോസ്റ്റുകൾ. പിന്നെ ബർത്ത് ഡേ, വിവാഹം, ആനിവേഴ്സറി, വീണ്ടും ബർത്ത്ഡേ, നാശം.

കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച വിഷ് ചെയ്തു. ഇത്രവേഗം അടുത്ത ബർത്ത്ഡേ വന്നോ?

 ലഞ്ച് കഴിഞ്ഞു പുറത്ത് കടന്നു.

പുറത്ത് വരാന്തയിൽ നോട്ടീസ് ബോർഡ്.

കാറുകൾ, ഫർണീച്ചർ, വീടുകൾ, മാത്ത് ട്യൂട്ടർ, പെറ്റ് സിറ്റിങ്ങ് പരസ്യങ്ങൾ. 

അതിനിടയിൽ കൗതുകം തോന്നി നോക്കി.

എനിമ.

ആർക്കാണ് എനിമ വേണ്ടത്?

അറിയില്ല.

റൂമിലേക്ക് നടന്നു. 

കുറച്ച് നോട്ടുകൾ ബാക്കിയുണ്ട്.

അത് ഡിക്റ്റേറ്റ് ചെയ്തു പിന്നെ ഔട്ട്ലുക്ക് തുറന്നു. 

കാര്യമായ ഒന്നുമില്ല.

അടച്ച് OR ലേയ്ക്ക് നടന്നു. 

വെന്റിങ്ങ് മെഷീനിൽ നിന്നും സ്ക്രബ് എടുത്തു.

വഴിയിൽ കണ്ട അനസ്തീസിയോളജിസ്റ്റ് ശവരിമുത്തുവിനോട് 'ഹലോ' പറഞ്ഞു. പുള്ളി അയൽവാസിയാണ്. 

പുള്ളിയുടെ പിള്ളേര് തലേക്കല്ലന്മാർ ആയതിനാൽ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും വീട് സന്ദർശനമൊന്നുമില്ല. 

വെറുതെ ഭാര്യയുടെ BP.  കൂട്ടാതിരിയ്ക്കാനുള്ള വഴിയാണ്.

കോസ്റ്റ് കോയിൽ വച്ച് കണ്ട് പരിചയപ്പെടുത്തിയെങ്കിലും അവർക്ക് നമ്മളെങ്ങട് പിടിച്ചിട്ടില്ല. ഹിന്ദു ടെമ്പിൾ പരിപാടി യ്ക്ക് ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് ഊരുവിലക്കായിരിയ്ക്കും.

ശവരിമുത്തുവിനോട് ചോദിക്കാം, "പസ്ക്വാൽ ചെയ്യുന്ന ഇംപ്ളാന്റ് കേസ് ഏതു റൂമിലാണ്?"

"ഓ, അതാണോ, അത് 14, ഞാനുമുണ്ട്"

സ്ക്രബ് ചെയ്തു അകത്തേക്ക് കയറി. അറിയാത്ത പലരും.

നഴ്സ് "താനാരാണെന്ന ലുക്കിൽ" നോക്കി.

പസ്ക്വാൽ തലയിൽ ലൈറ്റും കണ്ണടയുടെ മുകളിലെ വൈസറും എനിക്ക് നേരെ തിരിച്ചു, "കമോൺ, മേക്ക് സം സ്പേസ്, ലിൻഡാ, അറിയില്ലേ?, ഞാൻ ഒരു ഹെൽപ്പിന് വിളിച്ചതാണ്"

"അറിയാം, ഞാൻ കരുതി, പുള്ളിയുടെ കേസ് കാലത്ത് ആയിരുന്നല്ലോ, ഇവിടെ.."

സ്കൾ രാകി മുറിച്ചു.

ഇനി പ്ളാസ്റ്റിക് പോലെയുള്ള  ഡ്യൂറയും മുറിച്ചു.

പസ്ക്വാൽ യാത്രാവിവരണം തുടങ്ങി.

അതിന്റെ ഇടയിൽ ടെക്നീഷ്യൻ തടസ്സപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

രണ്ട് ഡീപ്പ് ഇലക്ട്രോഡും പിന്നെ ഒരു 24 പോയിന്റ്‌ ഗ്രിഡ്ഡും കയറ്റണം. 

പസ്ക്വാൽ സാവധാനം രക്കക്കുഴലുകൾ തട്ടാതെ ഫോഴ്സ് സെപ്പ്സ് കൊണ്ട് ഞാൻ എടുത്തു കൊടുത്ത ഗ്രിഡ് സ്കള്ളിനടിയിലേയ്ക്ക് തള്ളിക്കയറ്റി.

എവിടെ നിന്നാണ് വന്നതെന്ന് അറിയില്ല. 

കോളിഫ്ളവർ പോലിരുന്ന മടക്കുകളോടെയുള്ള മസ്തിഷ്ക ഭാഗങ്ങൾ രക്തം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു.

"ഓ, ഷിറ്റ്"

ഞാൻ പറഞ്ഞില്ല.

ആന്റീരിയർ സെറിബ്രൽ.

അതിൽ കോറിക്കാണും.

അതിനുമുകളിൽ സലൈൻ സ്പ്രേ ചെയ്തു. 

ഇല്ല, നിലക്കാത്ത പ്രവാഹം.  ജെൽ ഫോം കുറച്ചു തിരുകിക്കേറ്റി.

ഇല്ല, എല്ലാവരും ആകാംഷയോടെ ഞങ്ങളുടെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കുന്നത് ഞാൻ നോക്കാതെ തന്നെ അറിഞ്ഞു.

വിയർത്തു.

വലിയ ബ്രാഞ്ച് ആകാതിരുന്നാൽ മതി.

ജെൽഗോസ് മാറ്റി. രക്തം നിലയ്ക്കാതെ തുടർന്നു.

ഹീമോസ്റ്റാറ്റ് വച്ചു നിർത്താം.

 പക്ഷെ പൊടിഞ്ഞു പോകുന്ന രക്തക്കുഴലുകൾ...

ഇനി?

(9)

രാവിലെ എഴുന്നേറ്റ് ബെഡിനരികിലെ നാലാക്കി മടക്കിയ പേജ് തുറന്ന് നോക്കി.

ഇന്നലത്തെ OR പോസ്റ്റ് ചെയ്ത കേസുകൾ.

പിന്നെ ചെയ്ത കേസ്.

ഇനി കോടതി കയറാനുള്ളത്.

അതിന്റെ താഴെയുള്ള ഫോൺ നമ്പർ റിസ്ക് മാനേജ്‌മെന്റ്. പിന്നെ രണ്ട് നമ്പറുകൾ. ഒന്ന് ഹോസ്പിറ്റൽ ലീഗൽ ഡിപ്പാർട്ട്‌മെന്റ്.

വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

പേഷ്യന്റിന്റെ പേര് മറക്കാൻ കഴിയില്ല.

ഇനി നീളുന്ന കോടതി വ്യവഹാരങ്ങൾ വരുന്നു.

ഏത് നശിച്ച സമയത്താണ് ആ കേസിന് സഹായിക്കാൻ പോയത്?

ഇത്രയും റിസ്‌ക് ഉണ്ടായിരുന്നു വെന്ന്  ചിന്തിച്ചില്ല.

പസ്ക്വാൽ ഇന്ന് മുതൽ ലീവാണ്. മൂന്നാഴ്ച കഴിഞ്ഞു എത്താമെന്ന് പറഞ്ഞു അയാൾ പോയി.

കേസ് കഴിഞ്ഞ ശേഷം അയാളാണ് ബന്ധുക്കൾക്ക് അപ്ഡേറ്റ് കൊടുത്തത്. ഞാൻ ആ സമയത്ത് ക്ളോസ് ചെയ്യുകയായിരുന്നു.

കേസ് ഇന്നലെ ICU വിലേയ്ക്ക് മാറ്റി. മിക്കവാറും ഇന്ന് ബ്രെയിൻ ഡെത്ത് എക്സാം വേണ്ടിവരും. ഇന്ന് ബിങ്ങാമനാണ് ഡ്യൂട്ടി. ബാക്കി പുള്ളി നോക്കും.

ഇനി മോർബിഡിറ്റി മോർട്ടാലിറ്റി മീറ്റിങ്, പിന്നെ റൂട്ട് കോസ് അനാലിസിസ്, നഴ്‌സിംഗ് ഡയറക്ടർ വക പൊങ്കാല. 

പസ്ക്വാൽ ഇപ്പോൾ തന്നെ ഡിസ്റപ്ടീവ് ബിഹേവിയർ എന്നും പറഞ്ഞു അന്വേഷണം നേരിടുന്ന കക്ഷിയാണ്. ORൽ ട്രേ എടുത്ത് എറിഞ്ഞതിനും അനസ്തീസിയോളജിസ്റ്റിനെ "സിസി" എന്ന് വിളിച്ചതിനും. 

കൂട്ടത്തിൽ ഇപ്പോൾ ഞാനും. 

അടുത്ത ആഴ്ച രണ്ട് ദിവസം കേസുകൾ ഉണ്ട്. പിന്നെ റിസർച്ച് ടൈം. 

എന്നാലും മനസ്സിന് സ്വസ്ഥത ഇല്ല.

തിരിച്ചു പോകാൻ കഴിയാത്ത ദിവസം.

ഡയറക്ടർ പറഞ്ഞത് ഓർമ്മയുണ്ട്, "ഫുട്ബോൾ കളി അറിയുമോ? അതിൽ പരിക്ക്പറ്റുന്നത് ആർക്കാണ്?"

"അറിയില്ല, ഡിഫൻസ്?"

"കളിക്കുന്നവർക്കാണ് പരിക്ക്പറ്റുന്നത്. ബഞ്ചിൽ ഇരിക്കുന്നവർക്കല്ല. താൻ കളിക്കാരനാണ്. ബെഞ്ച് വാർമർ അല്ല, കപീഷ്"

അതെ, ഞാനും കളിക്കാരനാണ്.

പക്ഷേ പ്രശ്നം അതല്ല.

മരിച്ചത് എന്റെ സുഹൃത്താണ്.

മാത്യൂസിന്റെ അനിയൻ.

അവിടെയാണ് കളി തെറ്റുന്നത്.

(10)

കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിൽ ശരിക്കും ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല.

ഹെൽത്ത് സിസ്റ്റം ഓഫീസിൽ പോയി വിസിറ്റേഴ്സ് എന്ന് എഴുതിത്തിരിച്ച സ്ഥലത്ത് പാർക്ക് ചെയ്തു.

 അറിയാതെ പിന്നിലേക്ക് പോയാൽ കുത്തനെ ഇറക്കമാണ്. കുന്നിൻ ചരിവിൽ തട്ടുതട്ടായ പാർക്കിംഗ് സമുച്ചയവും ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ പിൻവശവും കാണാം.

ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നും പറന്നുയരുന്ന ഹെലികോപ്റ്റർ തലയ്ക്ക് മീതേ പോയപ്പോൾ നോക്കി നിന്നു. 

പിന്നെ പതുക്കെ കോർപ്പറേറ്റ് ഓഫീസിന്റെ മുൻവശത്തേയ്ക്ക് നടന്നു. ഹോസ്പിറ്റൽ പണിതകാലത്ത് വലിയ പ്രൗഡിയിൽ ഇംഗ്ലീഷ് ശൈലിയിൽ ഉണ്ടാക്കിയ ബംഗ്ളാവ്.

ഇപ്പോൾ താഴെയുള്ള മുറികളിൽ കോൺഫറൻസ് ഹാളുകൾ. മേലെ CEO , ലീഗൽ, റിസ്ക് മാനേജ്മെന്റ് മുതലായവ.

ഓറിയന്റേഷൻ സമയത്ത് ഇവിടെ വന്നതാണ്.

ചെറിയ മേശയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന വിസിറ്റേഴ്സ് ബുക്കിൽ പേരും സമയവും ഡിപ്പാർട്ട്‌മെന്റ് പേരും എഴുതി.

അതിന്റെ മേലെ വന്നവരുടെ പേരുകൾ ശ്രദ്ധിച്ചു.

പേരിന് എതിരെ  DOJ(ഡിപ്പാർട്ട്‌മെന്റ് ഓഫ് ജസ്റ്റീസ്)

കാർപ്പറ്റ് കവർ ചെയ്ത പടികൾ കയറി.

ഇനി ലീഗൽ. ഇടനാഴിയുടെ അകലെ ബോർഡ് കണ്ടു.

വലിയ താമസമുണ്ടായില്ല.

"ഞാൻ ടീന മാർജൊലേയ്സ്, ലീഗൽ കൗൺസൽ"

"നൈസ് മീറ്റിങ് യൂ"

"പിന്നെ എനിക്ക് കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ അറിയണം, വേഗം തീർക്കാൻ കഴിയും, അതുകഴിഞ്ഞ് നമുക്ക് DOJ ൽ നിന്നും വന്നവരോട് സംസാരിക്കാം"

"DOJ എന്തിന്?"

"പേഷ്യന്റ് വിറ്റ്നെസ് പ്രൊട്ടക്ഷൻ പ്രോഗ്രാമിൽ ആയിരുന്നു"

അത് പുതിയ അറിവായിരുന്നു.

എന്നെയും കാത്ത് അടുത്ത മുറിയിൽ ഇരിക്കുന്നവർക്ക് ഞാൻ എന്ന മനുഷ്യന്റെ  ഭൂമിയിലുള്ള ഫുട്പ്രിന്റ് തുടച്ചുമാറ്റാൻ കഴിയും.

പേരും, ബന്ധുക്കളും, വീടും സോഷ്യൽ സെക്യൂരിറ്റി നമ്പറും എല്ലാം.

അപ്പോൾ പസ്ക്വാൽ സംസാരിച്ചത് ആരോടായിരുന്നു?

"ഡോക്ടർ ഈ കേസ് ചെയ്യാനുണ്ടായ കാര്യമെന്താണ്?"

"എന്നെ സഹായത്തിന് വിളിച്ചതാണ്, പിന്നെ ഒരു അക്കാദമിക് ഇന്ററെസ്റ്റ്"

"നിങ്ങൾ രോഗിയുടെ നാട്ടുകാരനാണോ?"

"അതേ,പക്ഷേ എനിക്ക് രോഗി ആരാണെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു."

"ടൈം ഔട്ട് ചെയ്തപ്പോൾ റിസ്റ്റ് ബാന്റ് നോക്കിയില്ലേ?"

"ഞാനല്ല, ടൈംഔട്ട് ചെയ്തത്, ഡോക്ടർ പസ്ക്വാൽ ആയിരുന്നു"

"ORൽ കണ്ടപ്പോൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ലേ?"

"ഞാൻ അകത്തേക്ക് കയറിയപ്പോൾ കേസ് തുടങ്ങിയിരുന്നു, പിന്നെ ശരീരം മുഴുവനും ഡ്രേപ്പിനടിയിലായിരുന്നു"

"അനസ്തെറ്റിസ്റ്റ് ആരായിരുന്നു?"

"ശവരിമുത്തു"

"പുള്ളി അറ്റെന്റിങ്ങ് ആണോ?"

"അല്ല, ഫെല്ലോ ആണ്‌. ഡോക്ടർ രമണിയാണ് അയാളുടെ അറ്റന്റിങ്ങ്"

"താങ്കൾ RNS മുൻപ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ?"

"ഒരെണ്ണം അസിസ്റ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്"

"രോഗിയുടെ ബ്ളഡിലെ ഡ്രഗ്സ് ഓപ്പറേഷൻ ചെയ്യുന്നതിനു മുൻപ് നോക്കാറുണ്ടോ?"

"ഇല്ല, എന്താണ് കാരണം?"

" കാർഫെന്റാനിൽ നിങ്ങൾ ORൽ കൊടുക്കുമോ?"

"എന്റെ അറിവിൽ ഇല്ല. എന്താണ്?"

"പിന്നീട് പറയാം, വരൂ"

അടുത്ത മുറിയിൽ സ്യൂട്ടിട്ട മൂന്ന് പേർ.

വലിയ ബാഗുകൾ, മേശമേൽ ലാപ്ടോപ്.

ഓരോരുത്തരും എഴുന്നേറ്റു നിന്നു പരിചയപ്പെടുത്തി.

"റെക്കോഡ് ആവശ്യത്തിന്, താങ്കളുടെ ഡെസിഗ്നേഷൻ"

"ഡയറക്ടർ ഓഫ് സ്കൾബേസ് സർജറി"

"താങ്കളുടെ രോഗിയായിരുന്നോ മരണപ്പെട്ട ആൾ?"

"അല്ല"

"പിന്നെ എന്തുകൊണ്ട് നിങ്ങൾ അന്ന് ORൽ വന്നു?"

"ഡോക്ടർ പസ്ക്വാൽ വിളിച്ചതുകൊണ്ട്"

"രോഗി മയക്കുമരുന്ന് ഉപയോഗിക്കുന്ന ആളാണെന്ന് അറിയാമോ?"

"എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല. അങ്ങനെ ഉള്ള ആളല്ല"

"നിങ്ങൾ അയാളുടെ ഡോക്ടർ അല്ലെങ്കിൽ എങ്ങനെ അതറിയാം?"

"എന്റെ സുഹൃത്തിന്റെ ബ്രദർ ആണ്"

"നിങ്ങൾ എന്നാണ് അയാളുമായി സംസാരിച്ചത്?"

"കഴിഞ്ഞ ഒക്ടോബറിൽ, വാൻകൂവറിൽ വച്ച്"

"നിങ്ങൾക്ക് DOD യുമായി ബന്ധമുള്ള പ്രോജക്ട് ഉണ്ടോ?"

"ഉണ്ട്, TBI,Track"

"നിങ്ങൾ ഈ കേസിന്റെ കാര്യം ഈ റൂമിന് പുറത്ത് ആരോടെങ്കിലും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ?"

"ഇല്ല"

"ഇത് പുറത്ത് പറയുന്നത് ഫെഡറൽ ഒഫൻസ് ആണ്. നിങ്ങൾ അന്ന് ആ കേസ് ചെയ്യാൻ പോയിട്ടില്ല"

"പക്ഷേ, അത് ശരിയല്ല, ഞാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു."

"നിങ്ങളുടെ പേര് റെക്കോർഡിൽ വരില്ല. ഇനി ആ ചാർട്ട് ആക്സെസ് ചെയ്യുകയോ ഈ കേസ് ആരോടും ഡിസ്കസ് ചെയ്യുകയോ പാടില്ല."

"ഡോക്ടർ പസ്ക്വാൽ ചോദിച്ചാൽ?"

"ഡോക്ടർ പസ്ക്വാൽ എന്ന ആളില്ല"

എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു ഇടിവാൾ വെട്ടി.

ഡോക്ടർ പസ്ക്വാൽ!

അയാൾക്ക് എന്ത് സംഭവിക്കും?

ഒരു പക്ഷെ ഏതോ ആഫ്രിക്കൻ കാടുകളിൽ എങ്ങനെയോ അപകടം പറ്റി മരിച്ചിരിയ്ക്കും.

ഞാനോ?

(11)

ഡെൻവറിലേയ്ക്കുള്ള  ഫ്ളൈറ്റ് നിറഞ്ഞിരുന്നു. ഏഴാമത്തെ വരിയിൽ ആയിരുന്നെങ്കിലും രണ്ട് വയസ്സായ വെള്ളക്കാരുടെ നടുവിലാണ് സീറ്റ്. ഞാൻ മാസ്ക് വച്ചു. പുരുഷൻ ഐൽ സീറ്റിൽ എന്നെകണ്ടപാടെ മുഖം തിരിച്ചു. വിൻഡോ സീറ്റിൽ വയസ്സുചെന്ന സ്ത്രീ അവരുടെ വാക്കിങ് സ്റ്റിക്കും പൂക്കളുടെ ഡിസൈൻ ഉള്ള തുണിയുടെ വീർപ്പുമുട്ടിയിരിയ്ക്കുന്ന ബാഗ് കാലിനടിയിലും വച്ചിരിയ്ക്കുന്നു.

പുറത്ത് കാണാനൊന്നുമില്ല.

എനിക്ക് നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റതിന്റെ ക്ഷീണം മാറാൻ ഉറങ്ങണം. 

ഉറക്കം വരുന്നില്ല. വിതരണം ചെയ്ത ഹെഡ്ഫോൺ വച്ച് ഒരു സിനിമ കാണാമെന്ന് വച്ചു.

അവസാനം ബ്ളാക്ക്ബെറി കാണാൻ തീരുമാനിച്ചു. 

ബെവറേജ് സർവീസ് തുടങ്ങി. ഞാൻ ഓറഞ്ച് ജ്യൂസ് പറഞ്ഞു. അമ്മൂമ്മ ആപ്പിൾ ജ്യൂസ്. അപ്പാപ്പൻ വെള്ളം.

ഞാൻ രണ്ട് മിനിറ്റിൽ കുടിച്ചു തീർത്ത് ചാരിക്കിടക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിൽ ഇരിക്കുന്ന സമയത്ത് അമ്മൂമ്മയുടെ കൈതട്ടി ഗ്ളാസ്സിലെ ഐസും ആപ്പിൾ ജ്യൂസും ടേബിളിലൂടെ ഒഴുകി.

"ഡാം..വാട്ട് എ മെസ്സ്!" അമ്മൂമ്മ സ്വയം ശകാരിച്ചു.

ഞാൻ ഉടനെ എന്റെ കൈയിലെ ടിഷ്യൂവും കിട്ടാവുന്ന പേപ്പറുകളും ഇട്ട് വൃത്തികേടില്ലാതെ സംരക്ഷിച്ചു. വിമാനയാത്രയിൽ വെളുത്ത വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിക്കാൻ പാടില്ല എന്ന എന്റെ നിയമം പാലിച്ചതിൽ ഞാൻ കൃതാർത്ഥനായി.

ഞാൻ ഫ്ളൈറ്റ് അറ്റൻഡന്റിനെ വിളിച്ച് ടവൽ വാങ്ങി സഹയാത്രക്കാരിയെ സഹായിച്ചു.

"നിങ്ങൾ യൂണിവേഴ്‌സിറ്റി യിൽ ആണോ ജോലി?"

എന്റെ മാസ്കിൽ യൂണിവേഴ്‌സിറ്റി യുടെ പേര് ഉണ്ടായിരുന്നതാവും അവർ ഊഹിച്ചത്.

"അതേ"

" IT സ്പെഷ്യലിസ്റ്റ് ആണോ?"

ശ്ശെടാ, ഇത് ഞാൻ ആളുകളെ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിക്കാൻ പറയുന്നത് ഇപ്പോൾ അവർ ഇങ്ങോട്ട്!

"അല്ല, ഡോക്ടർ ആണ്"

തുടർന്ന് ഡെൻവർ എത്തുന്നത് വരെ അവർ സംസാരിച്ചു. ആകെ എണ്ണൂറോളം ആളുകൾ താമസിക്കുന്ന, ന്യൂയോർക്കിലെ ഒരു ഗ്രാമത്തിൽ ജീവിക്കുന്ന അവർ. 

അവരുടെ ചെറുമകന് ഏതോ അപൂർവ്വ രോഗത്തിന് ഞാൻ ജോലിചെയ്യുന്ന ഹോസ്പിറ്റലിൽ രണ്ട് വർഷത്തൊളം ചികിത്സയിലായിരുന്നുവത്രെ.

അവൻ ജീവിതത്തിലേയ്ക്ക് വീണ്ടും എത്തിയ സന്തോഷം അവർ പറഞ്ഞുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു.

 "നിങ്ങളൊക്കെയാണ് അവനെ രക്ഷിച്ചത്"

"താങ്ക്സ്, പക്ഷേ ഞാൻ അന്ന് ഇല്ലായിരുന്നു"

"അതേ, ഞാൻ പറഞ്ഞത് നിങ്ങളെപ്പോലെ മിടുക്കുള്ളവർ"

"നിങ്ങളുടെ മകൻ എന്ത് ചെയ്യുന്നു?"

അവൻ ആർമിയിലായിരുന്നു, ഇപ്പോൾ കാര്യമായി ഒന്നും ചെയ്യുന്നില്ല. ഗൾഫിൽ ആയിരുന്നു. ഇപ്പോൾ മകന്റെ കാര്യവുമായി നടക്കുന്നു."

അവർ ഫോണിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഫോട്ടോകൾ കാണിച്ചു.

അവരുടെ മകനെ കണ്ടു. ഒരു ഹമ്മറും ചാരി കാമൂഫ്ളാഷിൽ ക്യാപ്പ്, തിളങ്ങുന്ന സൺഗ്ലാസ്.

പോക്കറ്റിൽ എംബ്ളം.

അതേ.. എന്നെ പിൻതുടരുന്നത് നിമിത്തം.

ഇത് വീണ്ടും വാൻകൂവറിലേയ്ക്കുള്ള യാത്ര.

ഒരു പക്ഷേ വെറും അവിചാരിതമായി വന്നതാണ്.

ബിന്ദുക്കളെ കൂട്ടി മുട്ടിച്ച് പടം വരച്ചാൽ അത് ഒരു മോൺസ്റ്റർ ആകാം, അല്ലെങ്കിൽ ഒരു പൂവ് ആകാം.

എല്ലാം എന്റെ പാരനോയ.

(12)

ഇമ്മിഗ്രേഷൻ ലൈൻ എല്ലാം ഓട്ടോമേറ്റഡ് ആണ്. പാസ്പോർട്ട് എല്ലാം സ്കാൻ ചെയ്തു. പ്രിന്റ് ഔട്ട്‌ എടുത്തു വീണ്ടും വരിയിൽ. അറ്റത്തേയ്ക്ക് ചെല്ലുന്ന സ്ഥലത്ത് ഒരു സർദാർജി.

അയാൾ പാസ്പോർട്ട് കാര്യമായി പരിശോധിച്ചു.

അതനുശേഷം," എന്താണ് വരവിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം, എവിടേയാണ് താമസിക്കുന്നത്?" എന്ന സ്ഥിരം ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിച്ചശേഷം ,അകത്തേക്ക് പോയി അയാളുടെ സഹ ഓഫീസറുമായി വന്നു.

"നിങ്ങൾ നേരത്തെ വന്നിട്ടുണ്ടോ?"

"ഉണ്ട്, നാലുതവണ.. സോറി, ആറ് തവണ"

"ഞങ്ങളുടെ പരിശോധനയുടെ ഭാഗമായി നിങ്ങളുടെ ഫോൺ ചെക്ക് ചെയ്യണം"

"അതിനെന്താ.. ഇതാ."

അയാൾ ഫോൺ വാങ്ങി അതിനകത്തെ ഫോട്ടോകൾ നോക്കി.

"ഈ സ്ക്രീൻ ഷോട്ട് എന്തിന്റേതാണ്?"

"അത് ഒരു ഡിന്നർ മീറ്റിങ് ആണ്, ഡ്രഗ് കമ്പനി"

"അതിനാണോ ഇവിടെ വരുന്നത്?"

"അല്ല, കോൺഫറൻസിന് ആണ്"

"നിങ്ങൾ ഈ കമ്പനിയുമായി എന്താണ് ബന്ധം?"

"അവരുടെ ഒരു മരുന്ന് ഞങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട്"

"ഈ ഫോട്ടോ നിങ്ങൾ എടുത്തതിന് എന്താണ് കാരണം?"

ഫോട്ടോ നോക്കി.

 കഴിഞ്ഞ വർഷം ടോറാന്റോ പോയപ്പോൾ അവിടെ കണ്ട ഖാലിസ്ഥാൻ കാരുടെ വിഘടനവാദി പതാകയും വഹിച്ചുപോയ ഒരു വാനിന്റെ പടമാണ്.

"കാരണമില്ലാതെ, ഒരു കൗതുകം തോന്നി"

"ഈ പടം, ഓട്ടവയിലെ പാർലമെന്റ് ബിൽഡിങ്ങിന്റെ മുന്നിലെ പ്രതിഷേധം ആണ്. ഇതുമായി നിങ്ങളുടെ ബന്ധം എന്താണ്?"

"അന്ന് അവിടെ പോയപ്പോൾ കണ്ട് കൗതുകം തോന്നി, അത്രേ ഉള്ളൂ"

"പോയ്ക്കൊളൂ, നന്ദി"

ഇത്തരം ഒരു ചോദ്യം ചെയ്യൽ ആദ്യമായി ആണ്. 

കാര്യങ്ങൾ ലേശം കർശനമാണ് ഇവിടെ.

 പുറത്ത് കടക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ, ഒരേ സ്പെഷ്യാൽറ്റിയിലെ പലരുടെയും മുഖം കണ്ടു. വയസ്സാവും തോറും പരിചിത മുഖങ്ങൾ കുറയുന്നുവെങ്കിലും.

ഊബർ ഡ്രൈവർ ടൊയോട്ട കൊറൊളയുമായി വരാൻ രണ്ട് മിനിറ്റ് കാണിക്കുന്നു. 

പേര് കേട്ടിട്ട് ഒരു ചൈനീസ് അല്ലെങ്കിൽ വിയറ്റ്‌നാം കാരൻ. 'Fnu'.

കാർ എത്തിയപ്പോൾ മനസ്സിലായി.

 ബംഗ്ലാദേശ് കാരൻ. ഫ്നൂ എന്നതിന്റെ കാര്യം ഓർത്ത് ചിരിച്ചു.

പാൻ പസിഫിക് ഹോട്ടൽ അകലെ കാണാം. കുറച്ച് മാറി കാറ് നിർത്തി അയാൾ പറഞ്ഞു, "ഞങ്ങൾക്ക് അവിടെ പോകാൻ പാടില്ല. താങ്കൾക്ക് റോഡ് ക്രോസ് ചെയ്യാം, ഇവിടെ"

ഹോട്ടലിൽ തിരക്കില്ല.

പാസ്പോർട്ടും ക്രെഡിറ്റ് കാർഡും നീട്ടി.

റിസപ്ഷണിസ്റ്റ് ഉടനെ മാനേജറെ പോയി കണ്ടു.

രണ്ട് പേരും തിരിച്ചു വന്നു.

"നിങ്ങളുടെ മുറി ഒരു മണിക്കൂർ പിടിക്കും, റെഡിയാകാൻ. ഫോൺ നമ്പർ തരൂ, ഞാൻ വിളിക്കാം"

ലഗ്ഗേജുകൾ വച്ച് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ പുറത്തിറങ്ങി.

ഹോട്ടലിന്റെ മുൻവശത്ത് എനിക്ക് മുന്നിൽ ഒരു കറുത്ത ലിങ്കൺ നാവിഗേറ്റർ നിർത്തി മിലിട്ടറി വേഷത്തിൽ നാലുപേർ ചാടിയിറങ്ങി ഹോട്ടലിന്റെ പടികൾ തിരക്കിട്ട് കയറി.

അകലെ ഒരു ഹമ്മർ പാർക്ക് ചെയ്തത് എന്റെ നേരേ വന്നു ഇരമ്പി ച്ച് പോയി.